12 Шунынъ ичюн сизлер себебинден Сион, тарла киби, сюрюледжек, Ерусалим чёплюк обасына чевириледжек, РАББИнинъ Эви тургъан дагъны орманлар басаджакъ.
Баш чалгъыджы ичюн. «Шошаним-эдут» авасында. Асафнынъ зебуры.
Падишанынъ сарайы бакъымсыз оладжакъ, шаматалы шеэрни ташлап кетеджеклер. Офел байыры ве къаравул къуллеси омюрбилля къобалар оладжакъ, кийик эшеклер ве отлагъан айванлар бегенген ерге чевириледжек.
Мемлекеттеки дагъымны, мал-мулькюнъни, бутюн байлыгъынъны чайпамагъа ёл ачаджагъым, мемлекетинъде ишлеген гуналарынъ ичюн, ибадет тёпеликлеринъни харап этеджегим.
Лякин бу сёзлерни динълемесенъиз, Озюмнен ант этем ки, – дей РАББИ, – бу эв харап оладжакъ».
РАББИ Ехуда падишасынынъ эвине бойле дей: Сен Манъа, Гилад дагълары киби, Ливан тёпелери киби, гузельсинъ, лякин Мен сени адамсыз шеэрлерге, бакъымсыз сахрагъа чевиреджегим.
– Ехуда падишасы Хизкиянынъ куньлеринде морешетли Микъа пейгъамберлик этип, бутюн Ехуда халкъына бойле деди: «Ордуларнынъ РАББИси бойле дей: Сион дагъы, тарла киби, сюрюледжектир, Ерусалим таш обасына чевириледжектир, бу Эв тургъан дагъ да орман байыры оладжакътыр!»
Шунынъ ичюн РАББИ, Ордуларнынъ Алласы, Исраильнинъ Алласы, бойле дей: Бакъынъыз! Эвельден айткъан бутюн яманлыкъны Ехуданынъ ве Ерусалимде яшагъанларнынъ башларына тюшюририм, чюнки Мен оларгъа айткъанымда, олар динълемедилер, оларны чагъыргъанымда, джевап бермедилер.
– Ордуларнынъ РАББИси, Исраильнинъ Алласы, бойле дей: Мен Ерусалимге ве бутюн Ехуда шеэрлерине тюшюрген яман беляни корьдинъиз. Энди олар бакъымсыз, кимсе анда яшамай.
О, РАББИнинъ Сарайыны, падишанынъ эвини ве Ерусалимдеки эвлернинъ эписини якъты. Эр бир буюк эвни о, атеште якъты.
Дагълар ичюн агълап къычыраджагъым, чёль отлакълары ичюн аджджы агълайджагъым, олар толусынен янып биткендир, олардан кимсе кечмей. Айванларнынъ манърагъаны эшитильмей, эм кок къушлары, эм кийик айванлар эр кес къачып кетти.
Ерусалимни таш обасына, шакъалларнынъ ювасына чевиририм; Ехуда шеэрлерини бакъымсыз этеджегим, оларда ич кимсе яшамаз.
Сион дагъы бакъымсыз къалды, устюнде тилькилер юрелер.
Шунынъ ичюн Самариени ачыкъ чёльдеки чёплюк обасына чевиреджегим, оны юзюм сачыладжакъ ер япарым, онынъ ташларыны вадийге ташларым ве шеэрнинъ диварларыны темеллерине къадар бозарым.
Иса оларгъа: – Буларнынъ эписини коресизми? Сизге догърусыны айтам: бу ерде таш устюнде таш къалмайджакъ, эписи бозуладжакъ, – деди.