12 Маротта яшагъанлар агърыдан дёрт буклене, теселли келеджегини беклейлер. РАББИден кельген беля Ерусалим къапусында тура.
Амма мен яхшылыкъ беклегенде, яманлыкъ кельди, ярыкъны истегенде, къаранлыкъ кельди.
Мен ярыкъны ясайым, къаранлыкъны япам, аманлыкъ яратам ве беля ёллайым. Буны эписини япкъан – Мен, РАББИдирим!
– Керчектен де, Сен Ехуданы ред эттинъми? Сионгъа нефретнен бакъасынъмы? Не ичюн бизни чекиштиресинъ? Не ичюн шифа тапып оламаймыз? Тынчлыкъ-аманлыкъны беклей эдик, яхшылыкъ кельмеди. Шифа кореджек вакътыны бекледик, къоркъуларны таптыкъ.
Аманлыкъ бекледик, эйилик кельмеди. Шифа заманыны бекледик, иште, къоркъунчлы белялар кельди».
Шеэрде телюке сигналыны бору чалгъанда, халкъ къоркъмазмы? РАББИнинъ разылыгъы олмайып, бир шеэрнинъ башына беля тюшерми?
Самариенинъ яралары яхшы олмаз; хасталыкъ Ехудагъа да кельди, меним халкъымнынъ къапусына, Ерусалим шеэрине якъынлашты.
Ноомий оларгъа: – Манъа Ноомий деменъиз, мени Мара деп чагъырынъыз, чюнки Къудретли Алла манъа буюк гъам берди, – деди.
О кельгенде, Элий ёл кенарында отургъычта отура, чюнки онынъ юреги Алланынъ Сандыгъы ичюн сыкъыла эди. О адам келип, шеэрде хаберни беян эткен сонъ, бутюн шеэр фигъан къопарды.