38 Озь ашлыгъыны ораджакъ ишчилерни даа ёлласын деп, ашлыкънынъ Саибине ялварынъыз, – деди.
Агълап, аштан вазгечип, джанымны къыйнадым, бу да манъа къабаат олды.
Озь юзюнъни къулунъдан гизлеме! Юрегим яна. Манъа тез джевап бер!
сизге юрегиме яткъан чобанларны береджегим. Олар сизни бильги ве анълавнен отлатаджакълар.
Якъупнынъ сагъ къалгъан огъуллары бир чокъ халкъларнынъ арасында РАББИ ёллагъан чыкъ киби, отларгъа ягъгъан ягъмур киби оладжакъ. Олар ич бир адамгъа таянмаз, ич кимсени беклемез.
О вакъытта Иса Озь шегиртлерине: – Ашлыкъ чокъ, ишчилер исе аз.
Иса оларгъа кене: – Селям алейкум! Бабам Мени ёллагъан киби, Мен де сизни ойле ёллайым, – деди.
Сиз: «Ормакъ вакътына даа дёрт ай бар», – демейсизми? Энди сизге айтам: козьлеринъизни котерип, тарлаларгъа бакъынъыз. Ашлыкъ чокътан агъарып, ормакъ ичюн азыр тура!
Олар Раббиге ибадет эткенде ве аштан-сувдан вазгечкенде, Мукъаддес Рух оларгъа: – Барнабанен Саул Мен сайлагъан ишни япсынлар деп, оларны айырып Манъа беринъиз! – деди.
Шу арада дагъылып кеткенлер Къуванчлы Хаберни ер юзюнде даркъатып башладылар.
Алла иманлылар джемиетине биринджиден эльчилерни сайлады, экинджиден пейгъамберлерни, учюнджиден оджаларны сайлап къойды. Сонъ базыларгъа аджайип ишлер япмакъ, хасталарны тедавийлемек, ярдым этмек, башлыкъ этмек, чешит тиллерде лаф этмек къабилиетини багъышлады.
О Озю базы адамларны эльчи, базыларны пейгъамбер, базыларны Къуванчлы Хаберни даркъатыджы, базыларны исе иманлылар джемиетине башлыкъ ве оджа этип къойды,
Ахыр-сонъу, агъа-къардашлар, бизим ичюн дува окъунъыз: Раббининъ Сёзю, сизлерде даркъалгъаны киби, тез даркъалсын ве шуретленсин,