25 Эписи тышкъа чыкъкъан сонъ, Иса ода ичине кирип, къызчыкънынъ къолундан тутты. Шу ань бала еринден турды.
О, хастанынъ янына барып, оны къолундан тутып турсатты. Къадыннынъ сыджагъы шу дакъкъасы тюшти. О турып, оларгъа софраны донатты.
Анда баланынъ къолуны алды ве: – Талита, кум! – деди. Бу сёзлернинъ терджимеси: «Эй, къызчыкъ, санъа айтам: тур еринъден!» – демектир.
Иса, сокъурнынъ къолундан тутып, койнинъ ичинден алып чыкъты. Козьлерини тюкюриклеп, къолларыны онынъ башына къойды да: – Бир шейлер коресинъми? – деп сорады.
Амма Иса оны къолундан тутып котерди, бала аякъкъа турды.
Иса хастанынъ къолуны алды ве: – Эй, къызчыкъ, еринъден тур! – деди.