14 Сонъ Исанынъ алдына Ягъянынъ шегиртлери келип: – Биз ве фериселер Алла ичюн сыкъ-сыкъ аштан-сувдан вазгечемиз. Не ичюн Сенинъ шегиртлеринъ ойле япмайлар? – дедилер.
Чокъ адам озь садыкълыгъы акъкъында къопайып айта, лякин керчектен ишанчлы адамны ким тапып олур?
Зинданда яткъан Ягъя исе, Месихнинъ япкъан ишлери акъкъында эшитип, Онынъ алдына озь шегиртлерини ёллады ве:
Аштан-сувдан вазгечкенде, экиюзьлюлер киби чырайынъызны сытып юрменъиз. Олар, аштан вазгечкенлерини адамларгъа бильдирмек ичюн, юзьлеринден къар ягъдырып юрелер. Сизге догърусыны айтам: олар энди мукяфатыны алалар.
Иса оларгъа: – Тойгъа чагъырылгъан мусафирлер, киев оларнен олгъанда, къайгъыралармы? Амма киевни олардан аладжакъ куньлер кельгенде, олар аштан-сувдан вазгечеджеклер, – деди.
Бир кунь Ягъянынъ шегиртлери бир еудийнен элялланув адетлери акъкъында давалаша башлады.
Иса Ягъядан чокъ адамны сувгъа батырып чыкъаргъаны ве шегиртлерини арттыргъаны акъкъында хабер фериселернинъ къулагъына барып етти, ве бу Исагъа белли олды.