5 Иса Къафарнаум шеэрине кельгенде, Рим ордусынынъ бир юзбашы Онынъ алдына кельди ве ялварып:
Сен де, Къафарнаум, сен кокке юкселирсинъми? Ёкъ! Сен олюлер дюньясына тюшип кетерсинъ! Сенде олгъан аджайип шейлер Содомда олгъан олса, о ер шу куньгедже сакъланып къалыр эди.
Исаны къаравуллагъан юзбашы ве онынъ аскерлери ер титрегенини ве башкъа вакъиаларны корип, пек къоркътылар ве: – Акъикъатен О – Алланынъ Огълу экен! – дедилер.
Назарет шеэринден кетип, Зевулун ве Нафталий топракъларында, Галилея голю янындаки Къафарнаум шеэринде ерлешти.
Иса къайыкъкъа минип, кене гольнинъ къаршы ялысына кечти, озь яшагъан шеэрине къайтты.
Исанынъ къаршысында тургъан юзбашы, Онынъ джан бергенини корип: – Акъикъатен бу Адам – Алланынъ Огълу экен! – деди.
Бир къач куньден сонъ Иса кене Къафарнаум шеэрине кельди. Онынъ энди эвде олгъаныны эшитип,
Оны къушакъларнен багълап кергенде, Павел янында тургъан юзбашыгъа: – Рим гражданыны суд этмейип къамчыламакъ мумкюнми? – деп сорады.
Павел юзбашылардан бирисини чагъырып: – Бу йигитни бинъбашынынъ янына алып бар, онъа айтаджакъ бир лафы бар, – деди.
Бинъбашы юзбашылардан экисини чагъырып: – Кунь баткъан сонъ саат докъузда Кайсарея шеэрине бармакъ ичюн эки юз аскер, етмиш атлы ве эки юз мызракълы аскер азырланъыз.
Енгиль дженюбий ель эсип башлагъанда, гемиджилер, беклегенлерине иришкенини тюшюнип, ленгер котерип, ёлгъа чыкътылар, Крит ялысындан чокъ узакълашмайып кете башладылар.
Павел исе юзбашыгъа ве аскерлерге бакъып: – Эгер олар гемиде къалмасалар, сизлер къуртуламазсыз, – деди.
Лякин юзбашы Павелни къуртараджакъ олып, оларгъа ниетлерини беджермеге ёл бермеди, ялдамагъа бильгенлерге биринджи олып озьлерини гемиден ташлап ялыгъа чыкъмагъа,
Лидда шеэри Яффагъа якъын олгъаны ичюн, Пётрнынъ о ерде олгъаныны эшитип, шегиртлер онынъ алдына эки адамны ёлладылар да: – Тез ол, бизим алдымызгъа кель! – деп ялвардылар.