4 Иса онъа: – Сакъын, буны кимсеге айтма! Лякин барып, озюнъни руханийге косьтер ве Муса буюргъан бахшышны кетирип бер; о, эписине шаатлыкъ олсун, – деди.
Озь догърулыгъы ичюн РАББИ Къанунны юксельтмеге ве шуретлемеге истеди.
ве урбада, териде, орьме я да токъума безде, териден япылгъан насылдыр шейде ешильтим я да къырмызылы леке корюльгенде, бу – кечиджи куфтир. Шу шейни руханийге косьтермек керек.
Меним Адым ичюн сизни акимлер ве падишаларнынъ алдына алып бараджакълар. Сиз оларнынъ огюнде ве Алланы бильмеген халкъларнынъ огюнде Меним шаатларым оладжакъсыз.
Сонъ Иса шегиртлерине Озюни Месих олгъаны акъкъында кимсеге айтмагъа кесен-кес ясакъ этти.
Дагъдан тюшкенде, Иса шегиртлерине: – Инсан Огълу олюлерден тирильмегендже, мында корьген шейлерни кимсеге айтманъыз, – деп буюрды.
Иса онъа джевап берип: – Шимди шай олсун, бизге Алланынъ истегенини япмакъ керек, – деди. Ягъя разы олды.
Мени, Алланынъ Къануныны я да Пейгъамберлернинъ Языларыны ёкъ этмек ичюн кельди, деп тюшюнменъиз. Мен оларны ёкъ этмек ичюн дегиль, беджермек ичюн кельдим.
Сакът олунъыз, эйи ишлеринъизни адамларнынъ огюнде, олар сизни корьсюн деп, япманъыз. Акис алда Коклердеки Бабанъыздан мукяфат алып оламазсыз.
Сокъурларнынъ козьлери ачылды. Иса исе оларгъа къатты сеснен тенбиелеп: – Буны ич кимсе бильмесин! – деди.
Сизлер козь-къулакъ олунъыз. Сизни махкемеге береджеклер, синагогаларда котеклейджеклер. Мен ичюн сизни акимлер ве падишаларнынъ алдына турсатып, Мен акъкъымда шаатлыкъ яптыраджакълар.
Амма Иса, Озю ким олгъаныны бильдирмеге кесен-кес ясакъ эте эди.
Иса исе оларгъа: – Буны кимсе бильмесин, – деп, къатты эмир этти. Къызчыкъкъа да аш берильмесини буюрды.
Эгер бир ернинъ адамлары сизни къабул этмеселер ве динълемеселер, шу ерден чыкъаяткъанда, аякъларынъыздан тозны къакъып кетинъиз. Бу, оларгъа къаршы шаатлыкъ олур, – деди Иса.
Иса: – Бу аджайип шей акъкъында кимсеге айтманъыз, – деп буюрды. Амма О, не къадар: «Айтманъыз», – десе де, халкъ даа чокъ айтып юре эди.
Бундан сонъ Иса шегиртлерине Озю акъкъында кимсеге айтмагъа кесен-кес ясакъ этти.
Дагъдан тюшкенде, Иса оларгъа: – Инсан Огълу олюлерден тирильмегендже, корьген шейлеринъизни ич кимсеге айтманъыз, – деп буюрды.
Оларны корьген Иса: – Барып, озьлеринъизни руханийлерге косьтеринъиз, – деди. Олар даа ёлда олгъанда, лепрадан темиз олдылар.
О вакъыт Меним акъкъымда шаатлыкъ этерсиз.
Чокъ адамнынъ ичинден джинлер чыкъып: «Сен Алланынъ Огълусынъ!» – деп къычыра эдилер. Иса оларны сусмагъа меджбур этти, буны айтмагъа ясакъ этти. Олар исе, О, Месих олгъаныны биле эдилер.
Иса онъа кимсеге бир шей айтмамакъны буюрды ве: – Руханийге бар, о сени бакъсын да, тедавийленгенинъ ичюн, Муса буюргъан бахшышны бер, о, эписине шаатлыкъ олсун, – деди.
Къызнынъ ана-бабасы шашып къалдылар. Иса исе оларгъа олып кечкен вакъиа акъкъында ич кимсеге айтмамакъны буюрды.
Иса буларны бир кимсеге айтмагъа ясакъ этти.
Мен адамлардан шерефни къабул этмейим.
Ким озь адындан лаф этсе, озюне шурет истей. Ким Оны Ёллагъангъа шурет истесе, О, акъикъийдир, ве Онынъ юрегинде инсафсызлыкъ ёкъ.
Мен Озь шуретимни къыдырмайым. Лякин Башкъасы бар, О шуретини къыдыра ве суд эте.