27 Ягъмур ягъып, озенлер ташып, еллер эсип, эвнинъ устюне тюшселер, эв эшилип, дагъылып кетеджек.
Олар исе вакъытлары кельмезден къырылдылар, темеллерини сувлар басты.
Мен оларны сыкъынты куньлери ичюн, уруш ве дженк куньлери ичюн сакълайым.
Ягъмур ягъып, озенлер ташып, еллер эсип, эвнинъ устюне тюшселер биле, таш устюнде къурулгъаны ичюн, эв бозулмаз.
Ким Меним сёзлеримни эшитип, оларны беджермесе, озь эвини къум устюнде къургъан акъылсыз адамгъа ошайджакъ.
Иса бу сёзлерни айтып битиргенинен, адамлар Онынъ огреткенине шаштылар.
Эр кимнинъ иши исе белли оладжакъ. Къыямет куню оны косьтереджек, чюнки атеш оны ачыкъ-айдын япаджакъ. О вакъытта эр кимнинъ иши насыл экенини атеш сынайджакъ.