11 Бугунь бизге куньделик отьмегимизни бер.
О, берген эмирлеринден ве низамнамелеринден мен айырылмадым, Онынъ сёзлерини юрегимде сакъладым.
Бутюн кемиклерим дейджек: «Я РАББИ, Сен эзильген адамны къуветлиден, ёкъсул ве фукъарени баскъынджыдан къуртарасынъ. Санъа ошагъан ким бар?»
Бош шейлерни ве яланны менден узакълаштыр, мени не фукъаре, не де зенгин эт, тек керек олгъан ашны бер манъа.
юксекликте ерлешеджек, янына барылмаз къаяларда сакъланаджакъ, керекли ашлары оладжакъ, суву да битмейджек.
Иса онъа джевап берип, шойле деди: – Алланынъ Китабында бойле язылгъан: Яшамакъ ичюн адамгъа ялынъыз аш ашамакъ етерли дегиль, онъа Алланынъ агъзындан чыкъкъан эр сёз керек.
Эр кунь бизге куньделик отьмегимизни бер.
Бойле адамларгъа Рабби Иса Месихнинъ Адындан ялварамыз ве буюрамыз: тынч олып, чалышсынлар ве озь къазангъан отьмеклерини ашасынлар.
Бизим ашымыз ве урбамыз олса, ондан разы олайыкъ.
Ноомий Моав чёллеринде олгъанда, Алланынъ озь халкъына ярдымгъа кельгенини ве оларгъа аш бергенини эшитти, озь келинлеринен ёлгъа чыкъып, Моав чёллеринден эвге догърулды.
