42 Сенден сорагъангъа бер, сенден борджкъа алмакъ истегенден де юзь чевирме.
Яхшылыгъыма яманлыкъ япкъан адамлар, мен яхшылыкъ япкъаным ичюн, манъа къаршы чыкъалар.
Фукъарени аджыгъан адам РАББИге борджкъа бере, РАББИ де онынъ яхшылыгъыны къайтарыр.
Кунь-куньден истеклеринден джаны яна, инсафлы адам исе аджымайып бере.
Сабадан урлугъынъны сач, акъшам да къол къавуштырып отурма, чюнки насыл ишинъ берекетли оладжагъындан, я экиси де яхшы берекет береджегинден хаберинъ ёкъ.
– Бу – буюк Вавилон дегильми? Мен оны падиша отургъан ер олмагъа ве буюклигимни шерефлемеге кучьлю къудретимнен къурдым, – деди.
Ким де, озюни озгъарып, сени бинъ адым кечмеге меджбур этсе, онен эки бинъ адым кеч.
Джан-юректен садакъа беринъиз, сонъ эр шей сиз ичюн элял олур! – деди.
Аксине, «душманынъ ач олса, онъа аш бер, сувсагъан олса, сув бер. Бойле япып, башына янгъан куллер киби топларсынъ».
Яхшы ишлерни япмагъа ве башкъаларнен пайлашмагъа унутманъыз; Алла бойле къурбанларны бегене.
Алла адалетсиз дегиль. О, сизинъ ишинъизни, Онынъ Адына косьтерген севгинъизни унутмаз, азизлерге насыл хызмет эткенинъизни ве шимди де япкъанынъызны акълында тутар.
Лякин беля куньлеринде тул къадынларны ве оксюзлерни бакъсанъыз ве бу дюньянынъ арамлыкъларындан сакълансанъыз, сизинъ диндарлыгъынъыз Алла Бабанынъ козю огюнде темиз ве къусурсыз оладжакъ.