28 Мен исе сизге айтам: ким бир къадынгъа бозукъ ниетнен бакъса биле, гонълюнде о къадыннен гуна ичине энди баткъан ве садыкълыгъыны бозгъан.
О ернинъ акимдары Хаморнынъ огълу хивли Шекем оны корьди, оны алып онен ятты ве намусына токъунды.
Бир кунь акъшам устю Давут, тёшегинден турып, сарайынынъ дамында кезине эди ве дам устюнден бир ювунгъан къадынны корьди. О къадын пек дюльбер эди.
Истекнен ич бир къызгъа бакъмамагъа козьлериме буюрдым.
Эгер юрегим бир къадыннынъ артындан кеткен олса, башкъа адамнынъ къапусы янында пусып отургъан олсам,
Якъын адамнынъ эвини арзу этме, онынъ не апайыны, не къулуны, не хызметчи апайыны, не бугъасыны, не эшегини, не бир шейини истеме.
Бойле апайларнынъ дюльберлиги сени ёлдан урмасын, бакъышлары сени тутмасынлар.
Тек оларны корип, онынъ ичинде истек догъды, ве о, къасдийлилернинъ мемлекетине эльчилерни йиберди.
Башкъа адамнынъ апайынен ятма. Ёкъса сен урлугъынъны йиберип, арамланырсынъ.
Адамнынъ юрегинде яман фикирлер, адам ольдюрюв, аиле садыкълыгъыны бозув, ороспулыкъ, хырсызлыкъ, ялан шаатлыкъ, куфюр сёзлер догъып, ондан чыкъалар.
Мен исе сизге айтам: ким агъа-къардашына кин тутса биле, махкемеде къабаатлы сайыладжакъ. Ким бирисине «къабакъ баш» десе, Юксек Шура огюнде къабаатлы сайыладжакъ. Ким бирисине «акъылсыз кяфир» десе, джеэннем атешине огърамагъа ляйыкъ оладжакъ.
Мен исе сизге айтам: сизге япылгъан яманлыкъкъа къаршы яманлыкъ къайтарманъыз. Кимде-ким сенинъ сагъ янагъынъа урса, онъа сол янагъынъны къой.
Биз билемиз ки, Къанун Рухтан келе, мен исе бедени ве къаны олгъан адамым. Гуна мени сатын алды ве озюне къул япты.
Эгер эвли апайнен яткъан акъай тапылса, экисини де ольдюрмек керек: эм апайнен яткъан акъайны, эм апайны. Бойле этип, Исраильден яманлыкъны ёкъ этинъиз.
Козьлери ороспулыкъкъа толалар, токътамайып гуна япалар. Олар зайыф адамларны ёлдан уралар; юреклери къызгъанчлыкъны яхшы огренгенлер. Олар – лянет балаларыдыр.
Дюньядаки эр шей: беден истеклери, козьлер истеклери, зенгинликнен макътанув, – Бабадан дегиль, лякин дюньядандыр.