2 Иса оларны огретип башлады:
Ондан сонъ Эюп агъзыны ачты ве догъгъан кунюни къаргъады.
Динъленъиз, муим сёзлер айтаджагъым, догърусыны айтмакъ ичюн, агъзымны ачам!
чюнки пейгъамбер ярдымынен айтылгъан сёз беджериледжек эди: Агъзымны ачып, кинаели икяелерни айтарым, дюнья яратылгъандан берли гизли сырларны анълатаджагъым.
Бир кунь Иса, адамларнынъ чокълугъыны корип, дагънынъ тёпесине чыкъып отурды. Шегиртлери Онынъ янына кельдилер.
Пётр лафыны башлап, бойле деди: – Керчектен, Алла адамларны айырмай.
Павел агъзыны ачаджакъта, Гъаллион еудийлерге: – Эй, еудийлер! Эгер бир акъсызлыкъ я да агъыр джинает меселеси олса эди, о вакъыт сизлерни динълемек ичюн менде бир мана олур эди.
Филип агъзыны ачып, шу язылгъан парчадан башлап, онъа Иса акъкъындаки Къуванчлы Хаберни анълатты.
Мен ичюн де дува окъунъыз: эр вакъыт агъзымны ачкъанымда, манъа керек олгъан сёз берильсин, Къуванчлы Хабернинъ сырыны къоркъмайып бильдирейим.
