1 Бир кунь Иса, адамларнынъ чокълугъыны корип, дагънынъ тёпесине чыкъып отурды. Шегиртлери Онынъ янына кельдилер.
Онынъ этрафында баягъы адам топланды. Иса къайыкъкъа чыкъып отурмагъа меджбур олды, бутюн халкъ исе ялыда турды.
Иса о ерден кетти ве, Озь ёлуны Галилея голю боюнда девам этип, андаки бир дагъгъа чыкъты ве отурды.
Онынъ артындан Галилея, Он Шеэр, Ерусалим, Еудие ве Иордан аркъасы тарафындан кельген чокъ адамлар юре эдилер.
Иса оларны огретип башлады:
Ондан сонъ Иса дагъ устюне чыкъып, шегиртлеринден Озю сайлап алгъанларыны чагъырды. Олар Исанынъ янына кельдилер.
Бундан сонъ Иса эвине къайтты. Анда кене о къадар адам топланды ки, оларгъа бир тилим отьмек ашамагъа биле вакъыт олмады.
Иса кене голь боюнда адамларны огрете эди. Онынъ янына о къадар чокъ адам топланды ки, Иса къайыкъкъа отурып сувгъа тюшмеге меджбур олды. Адамлар исе ялыда къалдылар.
О куньлерде Иса дува окъумакъ ичюн дагъгъа чыкъты ве бутюн гедже Аллагъа дува окъуй эди.
Оларнен ашагъа тюшип, Иса тегиз бир ерде токъталды. Анда Онынъ пек чокъ шегиртлери ве бутюн Еудиеден, Ерусалимден, Тир ве Сидоннынъ, голь бою ерлешкен виляетлеринден кельген чокъ адамлар топлашкъан.
Иса, шегиртлерине бакъып: – Эй, фукъарелер, не къадар бахтлысыз! Алланынъ Падишалыгъы сизинъкидир!
Иса бу сёзлерни айткъан сонъ, секиз кунь къадар кечти. Янына Пётрны, Юханны ве Якъупны алып, Иса дува окъумакъ ичюн дагъгъа чыкъты.
Иса исе, адамлар келип, Оны тутмагъа ве падиша япмагъа истегенлерини билип, кене бир Озю дагъгъа котерильди.