20 Агъа-къардаш шу ань балыкъ сачмаларыны ташлап, Исанынъ пешинден кеттилер.
Эль-Яса кетип, эки бугъаны алып сойды, чифт бугъанынъ этини къавурды, адамларгъа даркъатты. Олар ашадылар. Озю исе турып кетти ве Ильяскъа хызмет этип башлады.
Бабасыны я да анасыны Менден зияде севген Манъа ляйыкъ дегиль! Огълуны я да къызыны Менден зияде севген Манъа ляйыкъ дегиль!
Бу сёзге джевап берип, Пётр Исагъа: – Мына, биз эр шейни къалдырып, Сенинъ артынъдан кеттик. Бунынъ ичюн бизге не оладжакъ? – деди.
Иса оларгъа: – Меним артымдан юрюнъиз. Сиз балыкъ дегиль де, инсан тутаджакъсынъыз, – деди.
Бираз юрген сонъ, Иса башкъа эки агъа-къардашны: Зебедайнынъ огълу Якъупны ве къардашы Юханны корьди. Олар бабасы Зебедайнен берабер къайыкъ ичинде балыкъ сачмаларыны тюзетмекте эдилер. Иса оларны да чагъырды.
Олар къайыкъларны ялыгъа чыкъардылар да, эр шейни къалдырып, Исанынъ артындан кеттилер.
Сонъ Онынъ Огълу акъкъындаки Къуванчлы Хаберни халкъларгъа бильдирейим деп, Алла Озь Огълуны меним ярдымымнен ачмагъа истеди. О вакъытта мен ич бир адамларнен акъыл танышмадым,