15 Иса онъа джевап берип: – Шимди шай олсун, бизге Алланынъ истегенини япмакъ керек, – деди. Ягъя разы олды.
Озь догърулыгъы ичюн РАББИ Къанунны юксельтмеге ве шуретлемеге истеди.
Ягъя башта Оны токътатмагъа истеп: – Мен озюм Санъа барып сувгъа батырылмакъ керегим. Сен исе манъа кельгенсинъ! – деди.
Олар экиси Алланынъ огюнде инсафлы адамлар олып, Раббининъ эписи эмир ве къанунларыны къатиен тута эдилер.
Мен сизге орьнек косьтердим. Энди Мен сизге не япкъан олсам, сизге де ойле япмакъ керек.
Мен Бабамнынъ эмирлерини тутып, Онынъ севгисинде булунам. Сиз де Меним эмирлеримни тутсанъыз, Меним севгимде булунаджакъсыз.
Иса исе оларгъа шай деди: – Меним ашым – Мени Ёллагъаннынъ ирадесини беджермек ве Онынъ ишини битирмектир.
Мени Ёллагъан Озюмнен. О, Мени ялынъыз къалдырмагъан, чюнки Мен эр вакъыт О бегенген ишлерни япам.
Бизлерге анавы бойле бир баш руханий керек. О, мукъаддес, къабаатсыз ве лекесиз, гуналы адамларнынъ арасындан олмагъан ве коклерден юксек котерильгендир.
Ким Алланен булунам десе, Иса киби, арекет этмек керек.