52 Къабирлер ачылды ве чокъ раметли азизлер тирильди.
Бир кунь бир адамны дефн эткенде, адамлар бир айдутлар сюрюсини корьди. Олюни Эль-Ясанынъ къабири ичине атып къачтылар. Олю Эль-Ясанынъ кемиклерине тийип тирильди ве аякъларына турды.
олюм эбедиен енъиледжек, РАББИ-ТААЛЯ бутюн юзьлерден козьяшларны силеджек, ер юзюнде Онынъ халкъыны бир вакъыт яманламайджакълар ве масхара этмейджеклер. РАББИ бойле дей.
Сенинъ олюлеринъ тириледжек, ольген беденлер тураджакъ. Топракъта яткъанлар, уянынъыз, къуванчнен къычырынъыз! Чыкъ откъа тюшкени дайын, Сенинъ мераметинъ олю рухларнынъ мемлекетине энеджек.
Ер юзюнинъ топрагъында юкълагъан адамларнынъ чокъусы уянаджакъ. Базыларына эбедий омюр бериледжек, башкъалары исе эбедиен айып ве масхаралыкъ алтында къаладжакъ.
Оларны олюлер дюньясы акиминден къуртарайыммы? Оларны олюмден къорчалайыммы? Ёкъ! Эй, олюм, озь азапларынъны башларына тюшюр! Олюлер дюньясы, айды, урып-йыкъ! Ич аджымайджагъым оларны!
– Бу сёзлерни айтып, оларгъа: – Достумыз Лазар юкълап къалды, лякин Мен оны уятмагъа кетем, – деди.
Ахырында тиз чёкип, къатты сеснен къычырып: – Рабби, бу гунаны оларнынъ бойнуна юклеме! – деди. Буны айтып, джан берди.
Шу себептен чокъунъыз зайыф ве хаста оласынъыз, ольгенлер де аз дегиль.
Амма Месих керчектен де олюлерден тирильди! О, олюлерден биринджи олып тирильди.
Мына, мен сизлерге бир сыр айтайым: эпимиз ольмемиз, амма эпимиз денъиширмиз.
эгер биз Исанынъ ольгенине ве тирильгенине инансакъ, Алла Исагъа иманнен ольгенлерни Онен берабер алып кетиреджегине де инанамыз.
Иса биз ичюн ольди, ве шунынъ ичюн биз тири я да олю олсакъ да, Онен берабер яшайджакъмыз.