25 Бутюн халкъ бунъа джевап берип: – Онынъ къаны бизим ве балаларымызнынъ башында олсун! – деди.
Амалекли ольгенден эвель, Давут онъа: – Сенинъ олюминъ – сенинъ озюнънинъ къабаатынъ. «Мен РАББИнинъ Месихини ольдюрдим», – деп, озюнъни суд эттинъ, – деди.
– О, эки инсафлы ве ондан яхшы олгъан акъайларгъа уджюм эткен ве, Давут бабамнынъ хабери олмайып, Исраиль орду башлыгъы Нер огълу Авнерни ве Ехуда орду башлыгъы Етер огълу Амасаны къылычнен ольдюргени ичюн, РАББИ онынъ къаныны озюне чевирсин.
Оларгъа седждеге къапанып ибадет этме. Мен – РАББИм, сенинъ Алланъдырым, куньджю Аллам. Мени кореджек козю олмагъан бабаларнынъ къабаатлары ичюн балаларыны учюнджи ве дёртюнджи несильгедже джезалайым.
Яшагъан топрагъынъызны арамламанъыз. Тёкюльген къан топракъны арамлай. Топракъ ичюн тек ольдюрген адамнынъ къаны одеме этмек мумкюн.
Бу ташкъа тюшкенлер эписи парчаланып кетеджек. Таш кимнинъ устюне тюшсе, оны эзип ташлайджакъ.
Лякин олар къаршы чыкъып, оны сёгмеге башлагъанда, Павел урбасындан тозуны къакъып: – Гъайып олгъанынъызда озюнъиз къабаатлы оладжакъсыз! Мен темизим. Бу куньден сонъ башкъа миллетлерге бараджагъым, – деди.
– Бу ад эсасында огретменъиз, деп, сизлерге къаттыдан ясакъ этмеген эдикми? Бунъа бакъмадан, огретювинъизнен бутюн Ерусалимни толдурдынъыз ве о адамнынъ къаныны бизим бойнумызгъа юклемеге истейсиз, – деди.
Бабаларынъыз пейгъамберлерден къайсы бирисини къувмадылар? Олар Инсафлы Олгъаннынъ келеджегини хабер эткенлерни ольдюрдилер. Сизлер де энди Оны саткъан ве ольдюрген адамлар олдынъыз!
Алланъ олгъан РАББИ санъа мульк оларакъ береджек топракъта къабаатсыз адамнынъ къаны тёкюльмесин, къан гунасы устюнъде олмасын.
Онъа мераметнен бакъманъыз. Къабаатсыз адамнынъ къаныны Исраильден юв. Сонъ санъа яхшы олур.
Эгер бирев эвнинъ къапусындан чыкъса, озь олюминде озю къабаатлы олур, биз исе къабаатлы олмайджакъмыз. Сеннен берабер эвинъде олгъан адамларнынъ бириси ольдюрильсе исе, онынъ олюминде биз къабаатлы олурмыз.