40 Иса, шегиртлерининъ янына къайтып, оларнынъ юкълагъаныны корьди ве Пётргъа: – Демек, сизлер Меннен берабер бир саат биле козь-къулакъ оламадынъыз? – деди.
Исраиль падишасы онъа джевап берип: – Онъа айтынъыз: «Дженкни башламагъан адам дженкте енъген адам киби макътанмасын», – деди.
– Мен юкълай эдим, амма юрегим уяныкъ эди. Мына, севгилимнинъ сеси, къапуны къакъып деди: «Къызкъардашым, ярем, гогерджиним, темиз-пакым, ач манъа! Башым сылакъ олды чыкътан, къувурчыкъларым гедженинъ дымындан».
Киев кеч къалгъаны себебинден, эписи къызлар юкъусырай-юкъусырай юкълап къалдылар.
Пётр Онъа: – Манъа Сеннен берабер ольмеге керек олса биле, Сенден вазгечмейджем! – деди. Башкъа шегиртлери де шойле дедилер.
О, янында олгъан адамларгъа: – Джаным сыкъылып, олю гъамынен тола. Мында къалынъыз ве Меннен берабер козь-къулакъ олунъыз, – деди.
– Сынавдан кечмек ичюн, козь-къулакъ олып, дува окъунъыз. Рух джесюр, беден исе такъатсыз!
Къайтып кельгенде, шегиртлерини кене юкълагъан алда тапты: оларнынъ козьлерини юкъу баскъан.
Иса, шегиртлерининъ янына къайтып, оларнынъ юкълагъаныны корьди. Пётргъа: – Симон, сен юкълайсынъмы? Бир саат биле козь-къулакъ оламадынъмы? – деди.
Дува окъугъан сонъ турып, Иса шегиртлерининъ янына кельди. Оларны къайгъыдан юкълап къалгъан алда корьди.
Пётр ве онынъ янындакилери терен юкъуда эдилер. Уянгъанда, Исанынъ Шуретини ве Онынъ янында тургъан эки адамны корьдилер.
саба эрте исе кунеш чыкъкъанынен, шеэрге уджюм эт. Гъаал адамларынен берабер къаршынъа чыкъар да, сен оларны не истесенъ, япарсынъ», – деди.