4 Исаны гизлиден тутып ольдюрмекни озьара анълаштылар.
РАББИ-Тааля яраткъан бутюн тарла айванларындан энъ айнеджи йылан эди. Йылан апайдан: – Бу багъчанынъ бир тюрлю махсулыны ашамагъа Алла сизге разылыкъ бермегени догърумы? – деп сорады.
Дюнья падишалары баш котерелер, башлыкълары бирлешип, акъыл танышалар, РАББИге ве Онынъ Месихине къаршы чыкъалар:
Эй, яман адам, инсафлы адамнынъ эвине къаршы сакъланып ятма, раатлангъан ерини ёкъ этме.
Фериселер исе кетип топлаштылар ве Исаны насыл этип ольдюрмеге акъыл таныштылар.
Сиз йыланлар ве йылан союндансыз! Джеэннем джезасындан къуртуламазсынъыз!
Песах ве Маясыз Пишкен Пите Байрамына эки кунь къалгъан эди. Баш руханийлер ве Къанун оджалары Исаны гизли тутып, ольдюрмеге имкяныны къыдыра эдилер.
О куньден башлап, олар Исаны ольдюрмек къарарына кельдилер.
– Эй, Шейтан огълу! Юрегинъ эр тюрлю ялан ве утанмазлыкъкъа толгъан, сен эр бир акъикъатнынъ душманысынъ! Раббининъ догъру ёлларыны къыйыштырмакътан вазгечерсинъми?
Бу падиша халкъымызгъа къаршы зулум, бабаларымызгъа хаинлик япа башлады, янъы догъгъан балаларны ташлатып, оларны олюм панджасына берди.
Амма къоркъам ки, йылан айнеджиликнен Аваны алдаткъаны киби, сизинъ фикирлеринъиз де бозулып, Месихнинъ артындан адийликнен ве темизликнен юрмектен вазгечеджексинъиз.