20 Акъшам тюшкенде, Иса он эки шегиртинен софра башына отурды.
Оны ашагъан вакъытта беллеринъиз багълы олсун, аякъкъапларынъыз аякъларынъызда, таякъларынъыз къолларынъызда олсун. Оны ашыкъчанлыкънен ашанъыз. Бу – РАББИнинъ Песахыдыр.
Севгилим – кокюслерим арасында яткъан мюр толу бир кисе кибидир!
Шегиртлери, Иса оларгъа буюргъаны киби, Песах ашыны азырладылар.
Бу сёзлерни айткъан сонъ, Исанынъ джаны пек сыкъылды. Энди ачыкътан-ачыкъ айтып башлады: – Сизге керчектен догърусыны айтам: Мени сизден биринъиз сатаджакъ.