2 Олардан беши акъылсыз, беши исе акъыллы экен.
Сепетлернинъ биринде пек яхшы, биринджи джыйылгъан инджирлер бар эди; экинджисинде ярамай, ашамагъа чареси олмагъан ярамай инджирлер бар эди.
Мына, Мен сизлерни къашкъыр сюрюсине къойлар киби ёллайым. Сиз йыланлар киби акъыллы ве гогерджинлер киби саде олунъ.
Ишанчлы ве акъыллы къул ким? Эфендиси оны эв къуллары устюнде башлыкъ этип, оларгъа керек вакътында ашларыны бермеге къойды.
Акъылсыз сойлары лампатларны алып, янына зейтюн ягъы алмагъанлар.
Акъыллы сойлары исе лампатларнен бардачыкъларда ягъ алгъанлар.
Акъыллылар джевап берип: «Ёкъ, бизлерге де, сизлерге де ягъымыз етмейджек. Сиз тюкянгъа барып, озьлеринъизге ягъ сатын алынъыз», – дедилер.
Олар озюмизнинъ арамыздан чыкътылар, лякин олар бизден дегиллер. Эгер олар бизден олгъан олса, бизнен къалыр эдилер. Оларнынъ бизден айырылып кеткени олар эписи бизден олмагъаныны косьтере.
Сизлер бунынъ эписини бильсенъиз де, мен сизинъ акълынъызгъа кетирмеге истейим: Рабби Исраиль халкъыны Мысырдан къуртаргъан сонъ, кечче Онъа инанмагъанларны ёкъ этти.
