18 Лякин Иса оларнынъ яманлыгъыны билип: – Экиюзьлюлер! Сиз Мени не ичюн сынайсыз?
Иса буны билип, о ерден кетти. Онынъ пешинден чокъ адам юрди. О эписини тедавийледи,
Исаны сынамакъ ниетинен, фериселер Онынъ алдына келип: – Акъайгъа олур-олмаз себепке коре озь апайындан Къанун боюнджа айырылмакъ мумкюнми? – деген суальни бердилер.
Энди бизлерге айт. Сенинъдже, Къанун боюнджа Римнинъ императорына салым бермек мумкюнми я да мумкюн дегильми? – деп сорадылар.
Къана, Манъа салым бериледжек параны косьтеринъиз, – деди. Олар Исагъа бир динар кетирдилер.
Адам башкъасыны ёллай, оны ольдюрелер. О исе, хызметчилерини ёллай бере, амма юзюмджилер оларнынъ бирисини котеклей, дигерини ольдюрелер.
Иса бир кереден Озь рухунен оларнынъ фикирлерине далды да, оларгъа шойле деди: – Сизинъ юреклеринъиздеки тюшюнджелер недир!
О вакъыт бир Къанун оджасы пейда олды. Исаны сынамакъ ичюн, Онъа суаль берди: – Оджа, эбедий аят къазанмакъ ичюн не япайым? – деди.
Иса оларнынъ хиянетлигини корип:
Иса оларнынъ не тюшюнгенлерини билип: – Сизинъ юреклеринъиздеки тюшюнджелер недир!
Юреклеринде не тюшюнгенлерини бильген Иса бир баланы алып, Озюнинъ янына турсатты да,
Исагъа адамлар акъкъында шаатлыкъ бермек керекмей эди. Адамнынъ юрегинде не олгъаныны О, Озю биле эди.
Бу суальни Исагъа илишмек ве къабаатламакъ ичюн бердилер. Иса эгилип, пармагъынен ерде бир шейлер язып башлады.
Пётр: – Сиз не ичюн Алланынъ Рухуны сынап бакъмагъа анълаштынъыз? Мына, шимди къапу янында акъайынъны дефн эткенлернинъ адымлары эшитилелер. Энди сени де тышарыгъа алып чыкъаджакълар, – деди.
Онынъ балаларыны ольдюреджегим, ве о вакъытта бутюн иманлылар джемиетлери биледжеклер ки, Мен адамларнынъ эм акъылларыны, эм юреклерини сынайым, эр биринъизге озь ишине коре береджегим.