13 О вакъыт падиша хызметчилерине: «Онынъ къол-аякъларыны багълап, тышарыгъа, къаранлыкъкъа, агълав ве тиш гъыджыртысы ерине ташланъыз», – дей.
Мени джан-юректен севгенлер ве достларым дердимден авлакъта туралар, якъынларым да менден узакъта тура.
Котериль, эй, Сион, котериль! Къудретли ол! Эй, азиз шеэр Ерусалим! Дюльбер урбаларынъны кий! Эндиден сонъ сюннет этильмеген, арам олгъан ич кимсе къапуларынъдан кирмейджек!
Озь ордусынынъ энъ кучьлю акъайларына Шадракъны, Мешакъны ве Авед-Негоны багъламагъа ве къызгъан соба атешине ташламагъа эмир этти.
Эвнинъ саиби кучьлю бир адам олса, онынъ эвине хырсыз насыл тюшеджек? Амма башта кучьлю адамны багъласа, бутюн мал-мулькюни хырсызлап кетер.
Оракъ вакъты кельгендже, оларгъа тийменъиз, берабер осе берсинлер. Оракъ вакъты кельгенде, мен оракъчыларгъа: “Башта зеэрли отларны джыйынъыз ве обалап багъланъыз да, якъынъыз. Богъдайны исе меним анбарыма алып барынъыз”, – дейджем».
алевленип тургъан оджакъкъа ташлайджакълар. О ерде агълав ве тиш гъыджыртысы оладжакъ.
оларны алевленип тургъан оджакъкъа ташлайджакълар. О ерде агълавлар ве тиш гъыджыртысы оладжакъ.
ве оны къылычнен экиге болип, онъа экиюзьлюлернинъ арасында ер береджек. Анда агълав ве тиш гъыджыртысы оладжакъ.
Энди бу файдасыз хызметчини тышарыгъа, къаранлыкъкъа, агълав ве тиш гъыджыртысы ерине котерип атынъыз», – дей.
Падишалыкъ исраиллилер ичюн азырлангъан эди, амма олар тышкъа, къаранлыкъкъа къувуладжакълар. Анда агълап, тишлерини гъыджырдатаджакълар, – деди.
Ибраимни, Исхакъны, Якъупны ве эписи пейгъамберлерни – Алланынъ Падишалыгъында, озюнъизни исе – тышарыгъа къувулгъанынъызны корьген вакъытта агълап, тишлеринъизни гъыджырдатаджакъсыз.
Санъа керчектен догърусыны айтам: яш олгъан вакътынъда къушагъынъны озюнъ багълап, истеген ерге бара эдинъ. Лякин къартайгъан вакътынъда къолларынъны узатаджакъсынъ ве башкъа бириси санъа къушакъны багълап, сени истемеген ерге алып бараджакъ.
О, алдымызгъа киргенинен, Павелнинъ къушагъыны алды да, озюнинъ къол-аякъларыны багълап: – Мукъаддес Рух буны айта: «Ерусалимдеки еудийлер бу къушакънынъ саибини бойле багълап, халкъларынынъ къолуна береджеклер», – деди.
Шура азалары бу сёзлерни эшиткенде, къутурдылар ве Стефангъа къаршы тишлерини гъыджырдаттылар.
Олар эбедий олюм джезасына огърайджакълар ве Раббиден ве Онынъ шуретли къудретинден айырыладжакълар.
Шу адамлар – сувсуз чокъракълардыр, боран айдагъан тумандыр. Олар ичюн энъ къою къаранлыкъ азырлангъан.
Алла гуна япкъан мелеклерни биле аджымады, лякин оларны джеэннемнинъ къаранлыкъ зынджырларынен багълады ве суд кунюне къадар сакълады.
Олар – денъизнинъ къутургъан далгъалары, озь айып ишлерини, далгъалар озь копюгини киби, этрафкъа сачалар. Олар – бош кезген йылдызлардыр. Оларгъа эбедиен энъ къою къаранлыкъ азырлангъандыр.
Озь укюмини сакъламагъан, озьлерининъ яшагъан ерини ташлап кеткен мелеклерни де Рабби буюк суд кунюне къадар эбедий зынджырларнен багълап, зифт къаранлыкъта сакълай.
Лякин ич бир арам шей, пис ишлер япкъан я да ялан айткъан ич бир адам онъа кирмейджек, тек Къозунынъ яшайыш китабында язылгъанлар анда киреджек.