Олар озюмизнинъ арамыздан чыкътылар, лякин олар бизден дегиллер. Эгер олар бизден олгъан олса, бизнен къалыр эдилер. Оларнынъ бизден айырылып кеткени олар эписи бизден олмагъаныны косьтере.
Олар янъы бир йыр йырлай башладылар: – Сен бурулгъан кягъытны алмагъа, онынъ печатларыны бозмагъа ляйыкъсынъ! Чюнки Сен къурбан оларакъ союлдынъ, ве Озь къанынъны тёкип, эр бир къабиледен, эр бир тильде лаф эткен миллеттен ве халкътан адамлар ичюн буюк фият тёлединъ ве оларны Аллагъа багъышладынъ.
Бундан сонъ бакъсам, буюк бир топлам, эр бир миллеттен, эр къабиледен, эр халкътан ве тиллерден олгъан, эсабына етип олмагъан адамлар тахтнынъ алдында, Къозунынъ огюнде тура эди. Эписи беяз урба кийип, къолларында пальма пытакъларыны тута эдилер.