34 Иса оларны аджып, козьлерине къол тийдирди. Шу ань оларнынъ козьлери ачылды, ве олар Исанынъ артындан кеттилер.
РАББИ сокъурларнынъ козюни ача, эр бир бели букюльгенни О, котерип турсата! РАББИ инсафлыларны севе!
Иса къайыкътан чыкъып, чокъ адамларны корьди. О адамларны аджыды ве оларнынъ арасында олгъан хасталарны тедавийледи.
Иса, шегиртлерини янына чагъырып, оларгъа: – Халкъны аджыйым. Меним алдымда учь кунь туралар, ашамагъа исе ич бир шейлери ёкъ. Мен оларны ач алында йибермеге истемейим, даа ёлда такъаттан кесильмесинлер, – деди.
Олар: – Рабби, козьлеримиз ачылсын! – дедилер.
Ерусалимге якъынлашкъанда, Зейтюн дагъы этегиндеки Бетфаге шеэрине етип кельдилер. Иса эки шегиртини ёллап:
Иса онынъ къолуна тийгенинен, къадыннынъ сыджагъы тюшти. О турып, Исагъа софраны донатты.
Иса оларнынъ козьлерине тийип: – Сизинъ иманынъызгъа коре олсун, – деди.
Адам къалабалыгъыны корип, Иса оларны аджыды. Чобансыз къойлар киби, олар шашкъын ве кучьтен кесильген эдилер.
Иса оны адамлар арасындан алып чыкъып, бир четке чекти де, пармакъларыны онынъ къулакъларына тыкъты, сонъ тюкюрип, хастанынъ тилине тийдирди.
Шу ань кёрнынъ козьлери коре башлады. О, Алланы алгъышлап, Исанынъ пешинден кетти. Буны корьген бутюн халкъ Аллагъа шукюрлер этти.
О вакъыт Иса: – Етер, токътанъыз! – деди де, къулнынъ къулагъына къол тийдирип, оны тедавийледи.
Рабби къадынны корьгенинен, оны аджыды. – Агълама! – деди де,
Сен оларнынъ козьлерини ачып, оларны къаранлыкътан нургъа ве Шейтаннынъ акимиетинден Аллагъа къайтараджакъсынъ. Олар Манъа иман этип, гуналары багъышланаджакъ, азизлер арасында къысмет аладжакълар», – деди.
Шунынъ ичюн Онъа эр шейде агъа-къардашларына ошамагъа керек эди. Бойле этип, О, Алланынъ огюнде мераметли ве ишанчлы баш руханий олды ве халкънынъ гуналары ичюн Озюни одеме этти.
Сонъунда, сиз эпинъиз бир фикирде ве шефкъатлы олунъыз, бири-биринъизни агъа-къардаш киби севинъиз. Бири-биринъизге мераметлик ве алчакъгонъюллик косьтеринъиз.