22 Амма Еудиеде Ироднынъ ерине онынъ огълу Архелай тахткъа отургъаныны бильген сонъ, Юсуф анда бармагъа къоркъты. Тюшюнде эмир алып, о Галилея виляетине кетти.
Агъа-къардашларым ве якъынларым ичюн айтарым: «Сенде селямет олсун!»
Оларнынъ бу ёлу – акъылсызлыкътыр, амма оларнынъ артларындан кеткенлер оларнынъ айткъанларыны къабул этер. Сэла
О заман сизлер онъгъа я да солгъа урулгъанынъызда, артынъыздан, къулакъларынъызгъа: «Мына ёлдыр, бу ёлдан кетинъиз», – дегенлерини эшитеджексинъиз.
Бойле фикирге кельген вакъытта, гедже онынъ тюшюнде Раббиден бир мелек келип: – Эй, Давутнынъ огълу Юсуф! Сен Мерьемге эвленмектен асыл къоркъма. Онынъ къарнындаки Бала – Мукъаддес Рухтандыр.
Иса Еудие виляетининъ Вифлеем шеэринде догъгъан сонъ, шаркътан Ерусалимге тылсымджы алимлер кельдилер. О девирде Еудиенинъ падишасы Ирод эди.
Ирод падиша ольген сонъ, Мысырда Юсуфкъа тюшюнде Алланынъ мелеги корюнди ве:
Шу ань Юсуф турды, Баланы ве Онынъ анасыны алып, Исраильге кельди.
О вакъыт Ягъянынъ огюне, сувгъа батырылмакъ ичюн, Галилеядан Иордан озени янына Иса кельди.
Алланынъ Къануны буюргъан шейлернинъ эписини беджерген сонъ, Юсуфнен Мерьем Галилеягъа, озьлерининъ Назарет шеэрине къайттылар.
– Я сен де Галилеядан оласынъмы? Яхшы тюшюнип бакъ, Галилеядан Пейгъамбер чыкъмайджагъыны биледжексинъ, – дедилер онъа.
– Мен насыл барайым? Шаул эшитир ве мени ольдюрир, – деди Смаил. – Бир тана ал да: «Мен РАББИге къурбан чалмакъ ичюн кельдим», – деп айт, – деди РАББИ.