9 Дагъдан тюшкенде, Иса шегиртлерине: – Инсан Огълу олюлерден тирильмегендже, мында корьген шейлерни кимсеге айтманъыз, – деп буюрды.
амма Озю акъкъында кимсеге бир шей айтмагъа ясакъ этти.
– Мен сизлерге айтам: Ильяс энди кельди, амма оны танымадылар ве онен истеген шейлерни яптылар. Шойле де Инсан Огълу оларнынъ къолларындан чокъ азап чекмеге меджбур.
Иса оларгъа: – Сизинъ иманынъыз аз. Сизге догърусыны айтам: сизинъ бир хардал урлугъы къадар иманынъыз олгъанда, сиз мына бу дагъгъа: «Бу ерден о ерге кочь», – дейджексиз, ве о кочеджек. Сонъ сиз япалмайджакъ шей олмайджакъ, – деди.
Иса шегиртлеринен Галилеяда олгъанда, О, оларгъа: – Инсан Огълуны адамларнынъ къолуна тутып береджеклер
ве ольдюреджеклер, амма учюнджи куню О, тириледжек, – деди. Сонъ шегиртлерни буюк бир гъам басты.
Шегиртлер козьлерини котерип, янларында Исадан гъайры кимсени корьмедилер.
Иса онъа: – Тилькилернинъ къобалары бар, коктеки къушларнынъ ювалары бар. Лякин Инсан Огълунынъ башыны ястыкъкъа къойып ятмагъа ери ёкъ, – деди.
Иса онъа: – Сакъын, буны кимсеге айтма! Лякин барып, озюнъни руханийге косьтер ве Муса буюргъан бахшышны кетирип бер; о, эписине шаатлыкъ олсун, – деди.
Бундан сонъ Иса шегиртлерине Озю акъкъында кимсеге айтмагъа кесен-кес ясакъ этти.
Къызнынъ ана-бабасы шашып къалдылар. Иса исе оларгъа олып кечкен вакъиа акъкъында ич кимсеге айтмамакъны буюрды.
Сес кесильген сонъ, Иса кене бир Озю къалды. Шегиртлер буны гизли туттылар ве корьгенлери акъкъында о куньлери ич кимсеге айтмадылар.