7 Иса оларнынъ янына келип, оларгъа тийди де: – Къоркъманъыз, турунъыз! – деди.
Сонъ манъа бир къол токъунды, мени котерди, ве мен тизлеримнен къолларымда турдым.
Инсангъа ошагъан бирев кене манъа тийип, мени къуветлендирди
О меннен лаф эткенде, мен эсимни джойып, бетимнен ерге ята эдим. Лякин о манъа токъунып, мени аякъкъа турсатты
даа дувамны окъугъанымда, къарарнен акъшам къурбаны саатында, эвель руямда корьген, адамгъа ошагъан Джебраиль тез учып кельди ве манъа токъунды.
Лякин Иса шу ань оларнен лаф этип башлады: – Джесюр олунъыз! Бу – Меним! Къоркъманъыз! – деди.
Бу сесни эшиткен шегиртлер буюк бир къоркъуда юзьлерини ерге берип йыкъылдылар.
Шегиртлер козьлерини котерип, янларында Исадан гъайры кимсени корьмедилер.
Къадынлар къоркъудан ерге бакъып тургъанда, мелеклер оларгъа: – Тири Олгъанны не ичюн олюлер арасында къыдырасыз?
Энди тур да, шеэрге бар. Анда санъа не япаджагъынъны айтарлар, – деди О.
Оны корьгенимнен, аякълары астына олю киби йыкъылдым. О, онъ къолуны устюме къойып, бойле деди: – Къоркъма! Мен Биринджи ве Сонъкидирим.