Мен корьген бу руя эвельки корьген руяларнен бир эди. Мен бунъа ошагъан руяны, Алла шеэрни ёкъ этмек ичюн кельгенде, Кевар озенининъ янында корьген эдим. Мен бетимнен ерге йыкъылдым.
Пётр бу сёзлерни даа айткъанда, апансыздан бир нур сачкъан булут пейда олып, оларны кольгесинен къапатты. Шу булут ичинден бир сес чыкъты: – Бу Меним севимли Огълумдыр, Мен Ондан разым! Оны динъленъиз!
Биз эпимиз ерге йыкъылгъан сонъ, манъа еудийлернинъ тилинде лаф эткен бир сес эшитильди: «Саул, Саул, сен Мени не ичюн айдайсынъ? Оладжакъ шейге къаршы чыкъсанъ, тек озюнъе зарар кетиреджексинъ», – деди.