19 Адамнынъ юрегинде яман фикирлер, адам ольдюрюв, аиле садыкълыгъыны бозув, ороспулыкъ, хырсызлыкъ, ялан шаатлыкъ, куфюр сёзлер догъып, ондан чыкъалар.
РАББИ адамларнынъ ер юзюнде яманлыгъы чокъ олгъаныны, оларнынъ эписи тюшюнджелери ве юреклерининъ ынтылувлары эр вакъыт тек яман олгъанларыны корьди.
Къурбанларнынъ мис къокъуларыны алып, РАББИ Озю-Озюне: – Энди адамлар ичюн ер юзюни къаргъамайджагъым. Оларнынъ фикирлери яшлыкътан ярамайлыкъкъа ынтылгъанына бакъмадан, Мен ер юзюнде яшагъанларнынъ эписини бир даа къырмайджагъым, – деди.
Огъланнынъ юреги ахмакълыкъкъа толу, амма тербие таягъы оны узакъ къувар.
Ахмакънынъ япкъанлары – гунадыр, адамлар мыскъылджыдан нефрет этелер.
Эр шейден зияде юрегинъе мукъайт ол, чюнки яшайыш чокъракълары ондандыр.
Онынъ юрегинде хаинлик яшай, о эр вакъыт яманлыкъны тюшюне, къавгъа чыкъара.
Яман адам – озь ёлуны, беля кетирген киши – озь къара ниетлерини ташласын ве РАББИге, Алламызгъа, къайтсын. Рабби мераметли олып, оны багъышлайджакъ.
аякълары яманлыкъкъа чапар, къабаатсыз къанны тёкмеге ашыкъар. Фикирлери – яман фикирлердир, чевре-четини йыкъа ве къыралар.
Адамнынъ юреги эр шейден алдатыджы ве пек бозукъ; оны ким анълап олур?
Эй, Ерусалим, къуртулмакъ ичюн, юрегинъни яман шейлерден темизле. Къара ниетлеринъ ичинъде даа не къадар къаладжакъ?
– Сен манъа пек къылындынъ! Къолумда къылыч олгъан олса, шу дакъкъасы сени урып ольдюрир эдим, – деди Белам.
Мына бу шейлер адамны арам эте. Кирли къолларнен аш ашамакъ исе адамны арам этмей.
Мен исе сизге айтам: ким бир къадынгъа бозукъ ниетнен бакъса биле, гонълюнде о къадыннен гуна ичине энди баткъан ве садыкълыгъыны бозгъан.
Иса исе оларнынъ фикирлерини билип: – Сиз не ичюн юреклеринъизде бойле яман фикирлер тутасыз? – деди.
Энди бу яманлыгъынъдан тёвбе этип, Аллагъа ялвар, бельки юрегинъдеки ниетинъни багъышлар.
Билем ки, менде, яни беденимде яхшы шей олмай. Ичимде яхшылыкъ япмакъ истеги бар, амма оны япмагъа кучюм ёкъ.