26 Эгер Шейтан Шейтанны къувып чыкъарса, о болюнип озь озюнен дженклеше. Сонъ онынъ падишалыгъы насыл тураджакъ?
Алланынъ Падишалыгъы акъкъында сёзни эшиткен, амма оны анъламагъан эр бир адамгъа яман Шейтан келип, онынъ юрегинде сачылгъан сёзни-урлукъларны хырсызлап кете. Бойле адамлар тюшкен урлукъны алгъан ёл кенарындаки топракъкъа ошайлар.
Иса исе деди: – Козюмден ёкъ ол, Шейтан! Алланынъ Китабында бойле язылгъан: Раббинъе Алланъа белинъни бук, тек Онъа ибадет эт.
Фериселер исе Онъа къаршы чыкъып: – О, джинлерни джинлер башлыгъы къуветинен къувып чыкъара, – дедилер.
Шимди бу дюнья суд этиледжек, шимди бу дюньянынъ башлыгъы тышарыгъа чыкъарылып къувуладжакъ.
Сизнен лаф этмек ичюн чокъ вакътым къалмады. Бу дюньянынъ башлыгъы келеята. Онынъ пайы Менде ёкъ.
Суд акъкъында, чюнки бу дюньянынъ башлыгъы суд этильгендир.
чюнки имансызларнынъ акъылларындан Хаберни анъламагъа къабилиетини бу дюньянынъ алласы хырсызлады, ве олар Месихнинъ шурети акъкъында Къуванчлы Хабернинъ ярыгъыны корип оламайлар. Месих исе – Алланынъ къыяфетидир,
бизни къаранлыкъ укюмдарлыгъындан къуртарды ве севимли Огълунынъ Падишалыгъына алып кирди.
Биз Алладан олгъанымызны билемиз, бутюн дюнья исе яманнынъ укюминдедир.
Буюк аждерха, Иблис ве Шейтан адыны ташыгъан, бутюн дюньяны алдатып ёлдан ургъан къадимий йылан ер юзюне ташланды. Ер юзюне онынъ мелеклери де ташландылар.
Бешинджи мелек озь пиаласыны айваннынъ тахтына тёкти, ве айваннынъ падишалыгъы къаранлыкънен къапланды. Адамлар чекишип, тиллерини тишледилер.
Тюпсюзликнинъ мелеги оларгъа падишалыкъ япа. Бу мелекнинъ ады еудийдже Аваддон, юнанджа Аполлион демектир.