2 Фериселер буны корип, Исагъа: – Бакъ, Сенинъ шегиртлеринъ раатлыкъ кунюнде япмагъа мумкюн олмагъан шейни япалар! – дедилер.
Алты кунь ишлеринъизни этинъиз, единджи куню исе раатлыкъ куню олсун. Бугъанъызнен эшегинъиз раатлансынлар, къулунъызнынъ огълу ве кельмешек нефес алсынлар.
Алты кунь ишлеринъизни этинъиз, единджи кунюнъиз исе сизлерде мукъаддес, РАББИге багъышлангъан раатлыкъ куню олсун. Ким раатлыкъ куню иш япса, ольдюриледжек.
– Раатлыкъ кунюни тутсанъыз, азиз кунюмде истеклеринъизден вазгечсенъиз, раатлыкъ кунюни къувачнен беклесенъиз, РАББИнинъ азиз кунюне сайгъы этсенъиз, эр вакъыттаки ишлеринъизнен огърашмасанъыз, истеклеринъизни ерине кетирмесенъиз ве бош лаф этмесенъиз,
Анда къолу сакъатланып къуругъан бир адам бар эди. Исадан: – Къанунгъа коре, раатлыкъ куню хастаны тедавийлемек мумкюнми? – деп сорадылар. Керчектен, Оны къабаатламагъа бир себеп къыдыра эдилер.
– Я сиз Давут озю ве онынъ адамлары ач къалгъанда, не япкъанлары акъкъында окъумадынъызмы? – деди оларгъа Иса.
Буны корьген фериселер Исагъа: – Бакъ сен оларны! Раатлыкъ куню япмагъа мумкюн олмагъан шейлерни не ичюн япалар? – дедилер.
Иса Къанун оджаларына ве фериселерге мураджаат этип: – Къанунгъа коре раатлыкъ куню тедавийлемек мумкюнми, я да мумкюн дегильми? – деп сорады.
Эвлерине къайтып, дефн ичюн къокъулы ягъларнен мюр азырладылар. Амма раатлыкъ куню олар Къанунгъа бойсунып, бир иш япмадылар.
Базы фериселер исе: – Сиз раатлыкъ куню япмагъа мумкюн олмагъан шейни не ичюн япасыз? – дедилер.