16 Бу заманнынъ адамларыны кимге ошатайым? Олар, мейданда отурып, бир-бирине:
Эй, Ерусалим къызы! Санъа не айтайым? Сени неге ошатайым? Эй, Сион къызы! Сени неге бенъзетейим? Гонълюнъни насыл этип алайым? Яранъ денъиз къадар балабандыр, сени ким яхшы этип олур?
Къулагъы барлар буны эшитсинлер!
«Биз сизге къавал чалдыкъ, сиз ойнамадынъыз! Биз такъмакълар окъудыкъ, сиз исе агъламадынъыз», – деп къычыргъан балаларгъа ошайлар.
Эй, йыланлар сойлары! Сиз яман олып, яхшы сёзлерни насыл айтып олурсынъыз? Адамнынъ юрегинде не олса, оны тили айта!
Сизге догърусыны айтам: буларнынъ эписи шу несильнинъ бойнуна тюшеджек.
базар мейданларында урьметнен селям бермесини ве адамлар тарафындан «Равви» дегенлерини истейлер.
Сизлерге догърусыны айтам: шимдики несиль ёкъ олмаздан эвель, буларнынъ эписи оладжакъ.
Иса халкъны огретип, шойле деди: – Къанун оджаларындан сакът олунъыз! Олар узун урбалар кийип юрмекни, халкънынъ оларгъа шеэрдеки базар мейданларында урьметнен селям бермесини,
Сонъ Иса шойле деди: – Алланынъ Падишалыгъыны ненен къыяслайыкъ? Оны насыл кинаели икяенен ифаделейик?
Фериселер, алынъыз беля! Сиз синагогаларда энъ сайгъылы ерде отурмакъны ве базар мейданларында халкътан урьметли селям алмакъны севесиз.
Иса: – Алланынъ Падишалыгъы неге ошай? Оны ненен тенъештирейим?