17 Инсанлардан сакът олунъыз. Сизлерни акъсакъаллар шурасында махкеме этеджеклер, синагогаларда къамчылайджакълар.
Достунъа ишанма, танышынъа таянма, янынъда яткъан къадынынъа биле бир шей айтма.
Меним Адым ичюн сизни акимлер ве падишаларнынъ алдына алып бараджакълар. Сиз оларнынъ огюнде ве Алланы бильмеген халкъларнынъ огюнде Меним шаатларым оладжакъсыз.
Масхара этмек, къамчыламакъ ве хачкъа мыхламакъ ичюн, Оны Аллагъа инанмагъан адамларгъа береджеклер. Учюнджи куню исе О, тириледжек, – деди.
Динъленъиз: Мен сизге пейгъамберлерни, акъыллы адамларны ве Къанун оджаларыны ёллайджам. Сизлер исе олардан кимни ольдюрирсиз, кимни хачкъа мыхларсыз, кимни исе синагогаларынъызда къамчылап, шеэрден шеэрге къуварсыз.
Исагъа олюм джезасыны бермек ичюн, баш руханийлер ве бутюн Юксек Шура Онъа къаршы ялан шаатлыкъ къыдырсалар да,
Мен исе сизге айтам: ким агъа-къардашына кин тутса биле, махкемеде къабаатлы сайыладжакъ. Ким бирисине «къабакъ баш» десе, Юксек Шура огюнде къабаатлы сайыладжакъ. Ким бирисине «акъылсыз кяфир» десе, джеэннем атешине огърамагъа ляйыкъ оладжакъ.
Агъасы – къардашыны, бабасы – баласыны олюм панджасына береджеклер. Балалар озь ана-бабаларына къаршы чыкъып, оларны ольдюреджеклер.
Сизлер козь-къулакъ олунъыз. Сизни махкемеге береджеклер, синагогаларда котеклейджеклер. Мен ичюн сизни акимлер ве падишаларнынъ алдына турсатып, Мен акъкъымда шаатлыкъ яптыраджакълар.
Сизни синагогаларгъа, башлыкълар ве укюмдарларнынъ алдына кетиргенлерде, насыл джевап бермек ве не айтмакъ акъкъында къайгъырманъыз.
Ондан сонъ баш руханийлер ве фериселер Шуранынъ топлашувыны яптылар. – Бу адам чокъ бельгилер косьтере. Биз не япайыкъ? – дедилер озьара.
Сизни синагогадан айыраджакълар. Ойле заман келеята ки, сизни ольдюрген эр бир адам, буны япып, Аллагъа хызмет этем, деп тюшюнеджек.
О вакъыт дин къардашлары Павелни тез-тез денъиз тарафкъа ёлладылар. Сила ве Тимотей исе о ерде къалдылар.
Мен: «Я Рабби! Санъа инангъанларны синагогаларда ургъан ве зиндангъа ташлагъан адам олгъанымны олар билелер де.
Эписи еудий синагогаларында оларны чокъ чекиштирип джезагъа тартып, Раббини къараламагъа меджбур эте эдим. Оларгъа къаршы ойле къутура эдим ки, оларны атта башкъа шеэрлерде де къувалай эдим.
Дамаск шеэриндеки синагогалар ичюн мектюплерни сорады. «Ёл» адлангъан огретювнинъ изинден баргъан кимни тапса, акъай я да къадын олгъанына бакъмайып, оларны якъалап, Ерусалимге кетирмек ниетинде эди.
О копеклерден сакът олунъыз! Яманлыкъ япкъанлардан сакът олунъыз! Беден кескенлерден де сакът олунъыз!
Сен ондан сакът ол, чюнки о бизим сёзлеримизге къатты къаршылыкъ косьтерди.
Башкъалары мыскъылларгъа ве котеклерге, эм де зынджырларгъа ве зинданларгъа даяна эдилер.