12 Эвге киргенде, селям беринъиз.
Олар сени динълесе – динълесинлер, динълемесе – динълемесинлер. Олар инат халкъ олса да, оларнынъ араларында РАББИнинъ пейгъамбери олгъаныны бильсинлер.
Шеэр я да къасабагъа келип, о ерде ляйыкъ бир адам тапынъ ве шу ерден чыкъмагъандже, онынъ эвинде къалынъыз.
Эгер о эв бунъа ляйыкъ олса, тилеген барышыгъынъыз анда кирсин, ляйыкъ олмаса исе, сизге къайтып кельсин.
Алла Озь Сёзюни Исраиль огъулларына ёллап, Иса Месихнинъ ярдымынен барышыкъ илян этти. Шу Иса – эписининъ Раббисидир.
Бойлеликнен, биз – Месихнинъ эльчилеримиз, бизим ярдымымызнен адамларны Алла чагъыра. Месихнинъ Адындан ялварамыз: Алланен барышынъыз!
Якъында сени корьмеге умют этем, о вакъыт козьме-козь лаф этермиз.
ве бойле айтынъыз: «Санъа сагълыкъ-селяметлик, эвинъе – тынчлыкъ-аманлыкъ, сенинъ эр бир шейинъе де аманлыкъ олсун.
