Матта 1:20 - Мукъаддес Китап

²⁰ Бойле фикирге кельген вакъытта, гедже онынъ тюшюнде Раббиден бир мелек келип: – Эй, Давутнынъ огълу Юсуф! Сен Мерьемге эвленмектен асыл къоркъма. Онынъ къарнындаки Бала – Мукъаддес Рухтандыр.

Матта 1:20 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Башланув 31:11

«Якъуп!» – деп чагъырды мени тюшюмде Алланынъ Мелеги. «Мен мындам», – дедим мен.

Башланув 46:3

– Мен – Аллам, бабанънынъ Алласыдырым, – деди Алла. – Мысыргъа бармагъа къоркъма. Анда Мен сенден буюк халкъ асыл этерим.

3 Падишалар 17:13

Ильяс онъа джевап къайтарып: – Къоркъма, бар, япаджагъынъны яп. Лякин бундан эвель бир уфакъ маясыз пите пишир ве манъа кетир. Огълунънен озюнъе исе сонъ пиширирсинъ.

3 Падишалар 3:5

Гедже Гивон шеэринде Сулеймангъа тюшюнде РАББИ корюнди. Алла онъа: – Санъа не берейим, сора, – деди.

Зебур 143:8

Оларнынъ агъзындан бош лафлар таша, онъ къоллары ялангъа ынтылалар.

Икметли сёзлер 12:5

Инсафлы адамлар адалет акъкъында тюшюне, яман адамларнынъ насиаты исе алдата.

Ешая 26:3

Санъа бутюнлей ишангъангъа тынчлыкъ-аманлыкъ бересинъ, иманлары сарсылмаз олгъанны сакълайсынъ, чюнки о, Санъа ишана.

Ешая 30:21

О заман сизлер онъгъа я да солгъа урулгъанынъызда, артынъыздан, къулакъларынъызгъа: «Мына ёлдыр, бу ёлдан кетинъиз», – дегенлерини эшитеджексинъиз.

Ешая 51:7

Эй, адалетни бильгенлер! Эй, юреклеринде Къануным олгъан халкъ! Динъленъиз Мени! Адамлар сизни яманлагъанларындан къоркъманъыз, куфюр сёзлеринден отюнъиз патламасын!

Ешая 7:13

О заман Ешая бойле деди: – Эй, Давутнынъ эви, динъленъиз! Не, сизлерге адамларны къыйнамакъ азлыкъ эттими? Даа Алламны да къыйнамагъа истейсинъизми?

Ешая 7:2

Арамлылар Эфраимнинъ топрагъында ерлешкени акъкъында Давутнынъ союна хабер этильди. Ормандаки тереклер ельден титрегени дайын, Ахазнынъ ве халкънынъ юреклери титреп башлады.

Йирмея 31:22

Даа чокъ долашаджакъсынъмы, имансыз къыз? РАББИ ер юзюнде насылдыр янъы шей яратаджакъ, апай акъайны къуртараджакъ!

Йирмея 33:26

Якъупнынъ ве къулум Давутнынъ эвлятларыны да ред этмейджегим, Давутнынъ эвлятларындан падишаны сайлайджагъым, ве о, Ибраимнинъ, Исхакънынъ ве Якъупнынъ эвлятларына башлыкъ этеджек. Мен оларны эсирликтен къайтараджагъым, оларгъа мерамет этеджегим.

Йирмея 40:9

Шафаннынъ торуны, Ахикъамнынъ огълу Гедалья оларнынъ ве адамларнынъ огюнде ант этип: – Къасдийлилерге хызмет этмеге къоркъманъыз. Бу ерде къалып, Вавилоннынъ падишасына хызмет этинъиз, ве сизде эписи яхшы олур.

Ёэль 2:28

– Ондан сонъ Мен эр бир джангъа Рухумны береджегим, ве огъулларынъызнен къызларынъыз пейгъамберлик этеджек, сизинъ къартларынъыз тюшлер кореджек, ве йигитлеринъиз руялар кореджек.

Сайылар 12:6

РАББИ оларгъа бойле деди: – Сёзлериме къулакъ асынъыз: аранъызда бир пейгъамбер олгъанда, Мен, РАББИ, онъа руяда корюнем, тюшюнде онен лакъырды этем.

Матта 1:18

‌Иса Месих бойле догъды: Онынъ анасы Мерьем Юсуфкъа нишанлы эди. Амма оларнынъ никяхларындан эвель Мерьемнинъ Мукъаддес Рухтан бала беклегени белли олды.

Матта 2:12

Гедже тылсымджылар тюшлеринде Алладан: «Ироднынъ алдына къайтманъыз», – деген эмир алдылар ве озь юртларына башкъа ёлнен къайтып кеттилер.

Матта 2:13

Тылсымджы алимлер кеткен сонъ, Раббининъ бир мелеги Юсуфкъа тюшюнде келип: – Еринъден тур! Баланен анасыны алып, Мысыргъа къач ве, мен санъа айтмагъанымдже, о ерде къал. Ирод Баланы къыдырып тапып, Оны ольдюрмеге истей, – деди.

Матта 2:19

Ирод падиша ольген сонъ, Мысырда Юсуфкъа тюшюнде Алланынъ мелеги корюнди ве:

Матта 2:22

Амма Еудиеде Ироднынъ ерине онынъ огълу Архелай тахткъа отургъаныны бильген сонъ, Юсуф анда бармагъа къоркъты. Тюшюнде эмир алып, о Галилея виляетине кетти.

Матта 27:19

Пилат къады курсюсине отургъанда, апайындан хабер кельди: «О инсафлы адамгъа ич бир шей япма. Бугунь мен тюшюмде О ичюн пек азап чектим».

Матта 28:5

Мелек исе къадынларгъа: – Къоркъманъыз! Хачкъа мыхлангъан Исаны къыдыргъанынъызны билем.

Лука 1:19

Мелек онъа шойле джевап берди: – Мен – Алланынъ огюнде тургъан Джебраилим. О, мени сеннен лаф этмек ве бу къуванчлы хаберни санъа бильдирмек ичюн ёллады.

Лука 2:4

Юсуф да, Галилея виляетининъ Назарет шеэринден чыкъып, Еудиедеки Давут Шеэрине Вифлеемге ёл алды, чюнки о, Давутнынъ союндан олып, онынъ эвлятларындан бири эди.

Фаалиет 5:19

Лякин гедже зинданнынъ къапуларыны Раббининъ мелеги ачты, эльчилерни тышарыгъа чыкъарды.

Сырларнынъ ачылувы 19:7

Къуванайыкъ, севинейик, Алланы шуретлейик! Къозунынъ никях вакъты кельди, Онынъ келини озю азырланды.

Къадылар 13:3

Бир кунь онъа РАББИнинъ Мелеги кельди. – Сен къысырсынъ. Шунынъ ичюн сенинъ баланъ ёкъ, – деди о. – Лякин сен юкке къалып, огъул догъураджакъсынъ, – деди.