Сонъунда Иса, аш вакътында янбашлап отургъан он бир шегиртине корюнди. Иса оларны имансызлыгъында ве юреклери таш киби олгъанында айыплады, чюнки олар тирильген Исаны корьген адамларгъа инанмагъан эди.
Амма Иса, айланып, шегиртлерине бакъты да, Пётрнынъ сёзюни болип: – Ёкъ ол козюмден, Шейтан! Сен Алланынъ ишлерини дегиль, адам ишлерини тюшюнесинъ, – деди.
Иса, шегиртлери Ондан бу шейлер акъкъында сорамагъа истегенлерини билип, деди: – «Бираздан Мени корьмейджексиз, бираздан да кене Мени кореджексиз», – деген сёзлерим акъкъында деп сорашасызмы?
О дакъкъасы Исанынъ шегиртлери къайтып кельдилер. Онынъ бир къадыннен лаф эткенине шаштылар. Лякин ич бири: «Ондан не истейсинъ?» я да: «Онен не акъкъында лаф этесинъ?» – деп сорамады.