20 Баланы Исанынъ янына кетирдилер. Шейтан Исаны корьгенинен, баланы къалтыратып башлады. Огъланчыкъ ерге йыкъылып, юварланды, агъзындан копюк чыкъа башлады.
Джин адамны сарсытып, къаба бир сеснен багъырып, онынъ ичинден чыкъты.
Шейтан онъа уджюм эткенде, оны ерге йыкътыра, баланынъ агъзындан копюк чыкъа, о, тишлерини гъыджырдатып, къатып къала, – деди. – Сенинъ шегиртлеринъе, шейтанны къувып чыкъарынъыз, деп ялвардым, лякин олар беджералмадылар.
Иса: – Эй, имансыз адамлар! Не вакъыткъадже сизлернен оладжам?! Не къадаргъадже сизлерге даянаджам?! Баланы огюме кетиринъиз! – деди.
Иса онынъ бабасындан: – О, бу алгъа тюшкенинден не къадар вакъыт кечти? – деп сорады. – Балалыгъындан шойле, – деди бабасы.
Шейтан, баланы бар кучюнен къалтыратып, айгъырып чыкъып кетти. Огъланчыкъ исе олю киби къыбырдамайып ятып къалды. Чокъ адам оны ольди деп сайдылар.
Иса джинге шойле эмир этип: – Сус да, бу адамдан чыкъ! – деди. Джин адамны эписининъ огюнде йыкътырды ве онъа ич бир зарар кетирмейип, ичинден чыкъты.
Иса арам рухкъа адамдан чыкъып кетмекни буюргъан. (Арам рух чокъ выкъыт девамында адамны къыйнай экен. Адамны, къолларыны ве аякъларыны зынджырларнен багълап, къаравуллай экенлер, лякин о, зынджырларны узе экен, ве джин оны бакъымсыз ерлерге айдай экен.)
Онъа джин уджюм эте, ве о пек къычыра. Джин оны, дудакъларында копюк чыкъкъандже, сарсыта, оны пек чекиштирип, зорнен къалдыра.
Бала Исагъа якъынлашкъанда, джин оны ерге йыкътырып сарсытты. Лякин Иса арам рухкъа баланы къыйнамагъа ясакъ этти, баланы тедавийледи ве бабасына берди.
Сизинъ бабанъыз – Шейтандыр. Сиз озь бабанъызнынъ бутюн истеклерини беджермеге истейсиз. Шейтан башындан адам ольдюриджиси эди. О, акъикъатта яшамай, чюнки онда акъикъат ёкъ. Ялан айткъанда, озюне ярашкъан шей айта. О, яланджыдыр, яланнынъ бабасыдыр.
Айыныкъ ве козь-къулакъ олунъыз. Душманынъыз Шейтан, окюрген арслан киби, юре ве биревни ютмакъ ичюн къыдыра.