Мен ичюн эв-баркъ, агъа-къардаш, тата-къызкъардаш, ана-баба, апай-бала ве ер-мулькюни ташлап кеткен эр бир адам булардан юз кере чокъ тападжакъ ве эбедий аятны мирас киби аладжакъ.
Лякин Павел джевап берип: – Не япасыз? Не ичюн агълап, юрегимни парчалайсыз? Мен Ерусалимге барып тек эсир олмагъа дегиль, Рабби Иса ичюн ольмеге биле азырым, – деди.
Шу себептен мен къуветсиз олгъанымда, мени яманлагъанларда, мен мухтадж олгъанымда, Месих ичюн мени къувгъан ве чекиштиргенлерде, мен мемнюн олам. Къуветсиз олгъанымда, меним къудретим осе.