24 Иса шу ерден чыкъып, Тир шеэри тарафкъа кетти. Анда бир эвге кирди. Буны ич кимсе бильмегенини истеди, амма эп бир гизленип оламады.
Ханаандан Сидон (Ханааннынъ биринджи догъгъан огълу) ве Хет,
Ханаанлыларнынъ сынъырлары Сидондан башлап Герар тарафына Гъазагъадже, ве Содом, Гомора, Адма ве Цевоим тарафына Лашагъадже эдилер.
Зевулун денъиз ялысында яшар, гемилер искелеси олур. Сынъыры Сидон шеэринедже олур.
– Энди шенъленмейджексинъ, масхаралыгъы чыкъкъан Сидон къызы! Тур, кет Киттимге, анда да раатлыкъ корьмейджексинъ, – деди.
Давалашмаз О ве къычырмаз, сокъакъларда кимсе Онынъ сесини эшитмез.
– Инсан огълу! Тирнинъ башлыгъына бойле айт: РАББИ-ТААЛЯ шойле дей: – Юрегинъ къопайды, сен: «Мен – аллам! Денъизлернинъ ортасында мен алланынъ тахтында отурам», – дединъ. Озюнъни Алла киби акъыллы сайдынъ, лякин сен инсансынъ, Алла дегильсинъ.
– Сенинъ алынъ беля, эй, Хоразин! Сенинъ алынъ беля, эй, Бетсайда! Сизлерде олгъан аджайип шейлер Тир ве Сидон шеэрлеринде олгъан олса, олар чокътан чувал токъумасына сарылып, устьлерине куль сепип, тёвбе этер эдилер.
Иса эвге кирген сонъ, Онынъ янына кёр адамлар кельдилер. Иса олардан: – Мен истегинъизни япа биледжегиме инанасызмы? – деп сорады. – Инанамыз, Эфендим! – деп джевап берди олар.
Бир къач куньден сонъ Иса кене Къафарнаум шеэрине кельди. Онынъ энди эвде олгъаныны эшитип,
Мына бу яманлыкъларнынъ эписи адамнынъ ичинден чыкъып, оны арам этелер.
Къызыны джин ургъан бир къадын, Иса акъкъында эшитип, тез-тез келип, Онынъ аякълары тюбюне йыкъылды.
Сонъ, Тир шеэринден къайткъанда, Иса Сидон шеэринден кечип, Он Шеэр тарафындан Галилея голюне барып чыкъты.
Хайырлы ишлер де беллидир, белли олмагъан сойлары да гизли къалмаз.