20 Сонъ О: – Адамнынъ ичинден чыкъкъан шейлер исе оны арам этелер, – деди.
Эй, джаным, не ичюн бойле тюшкюнсинъ? Не ичюн ичимде сыкъыласынъ? Аллагъа умют багъла! Мен Онъа даа шукюр этеджегим; О, меним Къуртарыджым ве Аллам!
Яманлыкъ япкъанларгъа беля олсун. Олар озь ятакъларында яманлыкъ тюшюне, сабасы кунеш ярыгъында оны беджерелер, буны япмагъа къолларынынъ кучю ете.
Амма агъыздан чыкъкъан шейлер юректен чыкъалар. Адамны булар арам этелер.
Иса онъа джевап берип, шойле деди: – Алланынъ Китабында бойле язылгъан: Яшамакъ ичюн адамгъа ялынъыз аш ашамакъ етерли дегиль, онъа Алланынъ агъзындан чыкъкъан эр сёз керек.
Тышарыдан инсан ичине кирген ич бир шей оны арам этип оламай. Аксине, адамнынъ ичинден чыкъкъан шей оны арам эте.
– Ичтен, я да инсаннынъ юрегинден яман фикирлер, ороспулыкъ, хырсызлыкъ, адам ольдюрюв,
Мына бу яманлыкъларнынъ эписи адамнынъ ичинден чыкъып, оны арам этелер.
Мелкиседек Левий союндан олмайып, Ибраимден онда бир пайыны алды, ве, Алла Ибраимге яхшылыкъ япмагъа энди сёз берген олса да, Мелкиседек Ибраимге яхшылыкъ тиледи.
Тиль де – бир атештир, башкъа мучелеримиз арасында яманлыкъкъа толу дюнья кибидир. О, бутюн беденимизни арамлай. Джеэннемден алевленип, о, бутюн яшайыш ёлуны якъа.
Аранъыздаки къавгъа ве давалар къайдан чыкъа? Беденинъизде дженк эткен истеклеринъизден дегильми?