50 Оны корьгенде, эписининъ юреклери къоркъудан ойнады. Амма Иса шу ань оларгъа: – Джесюр олунъыз! Бу – Меним! Къоркъманъыз! – деди.
Сувларнынъ ичинден кечкенинъде, янынъда оладжагъым, озенлерден кечкенинъде, богъулмайджакъсынъ, атештен кечкенинъде, янмайджакъсынъ, алев сени якъмайджакъ.
Лякин Иса шу ань оларнен лаф этип башлады: – Джесюр олунъыз! Бу – Меним! Къоркъманъыз! – деди.
Шу арада Онынъ алдына тёшекте яткъан бир адамны котерип кетирдилер. Оны паралич ургъан эди. Иса, хастаны кетирген адамларнынъ иманыны корип, онъа: – Джесюр ол, огълум, гуналарынъ багъышланды! – деди.
Шегиртлер исе голь устюнде юрген Исаны корип, Оны хаялет беллеп, къычырышып башладылар.