37 Иса исе: – Сизлер оларгъа аш беринъиз! – деди. – О къадар пара къайдан алайыкъ? Бу адамларны тойдурмакъ ичюн, эки юз динар керек! – дедилер Онъа.
Падиша везирнинъ къолуна таянып тургъанда, везир Алланынъ адамына джевапланып: – РАББИ бутюн кок къапуларыны ачса биле, ойле шей ола билирми? – деп сорады. Эль-Яса исе: – Сен буны озь козьлеринънен кореджексинъ, амма бир шей ашап оламайджакъсынъ, – деди.
Бутюн бу халкъкъа береджек этни къайдан алайым? Меним огюмде: «Бизге ашамакъ ичюн эт бер», – деп агълайлар.
Лякин Иса: – Олар кетмесе де олур, сизлер оларгъа аш беринъиз, – деди.
Хызметчи исе кетип, озюне юз динар борджу олгъан бир аркъадашыны тапты ве онынъ богъазына япышып: «Менден алгъан борджунъны къайтар!» – деп богъып башлады.
Халкъны йибер, этрафтаки койлерге барып, озьлерине аш сатын алсынлар. Оларнынъ ашамагъа ич бир шейлери ёкъ да, – дедилер.
Иса: – Не къадар отьмегинъиз бар? Барып бакъынъыз, – деди. Олар бакъып келип: – Беш дане отьмек ве эки дане балыкъ бар, – дедилер.
– Эки адам бир инсандан акъча борджкъа алгъан. Бирисининъ борджу беш юз, башкъасынынъ – элли динар эди.
– Сизлер оларгъа аш беринъиз! – деди Иса. – Бизим беш отьмек ве эки балыкътан гъайры ич бир шейимиз ёкъ. Я да барып, о къадар адам ичюн аш сатын алайыкъмы? – деди олар.