36 Халкъны йибер, этрафтаки койлерге барып, озьлерине аш сатын алсынлар. Оларнынъ ашамагъа ич бир шейлери ёкъ да, – дедилер.
Лякин Иса онъа бир сёз биле къайтармады. Шегиртлери келип: – Айтса онъа, кетсин! Артымыздан къычырып юре, – деп Исагъа риджа эттилер.
Пётр Оны четке чекип: – Алла сакъласын, Раббим! Сеннен бойле шей ич бир вакъыт олмаз! – деп, Оны азарлап башлады.
Исанынъ якъын адамлары буны эшитип: – О акъылдан азды, – деп, Оны алып кетмеге кельдилер.
Шегиртлери Онъа: – Сенинъ эр тарафынъда адамлар къалабалыгъыны корип турасынъ да, кийимлериме ким тийди, деп сорайсынъмы? – дедилер.
Баягъы вакъыт кечкен сонъ, шегиртлери Исанынъ янына келип: – Бу ерде кимсе яшамай экен, эм энди кеч олды.
Иса исе: – Сизлер оларгъа аш беринъиз! – деди. – О къадар пара къайдан алайыкъ? Бу адамларны тойдурмакъ ичюн, эки юз динар керек! – дедилер Онъа.