35 Иса бу сёзлерни айткъанда, синагога башлыгъынынъ эвинден адамлар келип, онъа: – Къызынъ ольди. Оджаны къасевет эттирме, – дедилер.
Иса буны эшитип, оларгъа: – Не ичюн къадынны раатсыз этесиз? О Мен ичюн яхшы иш япты.
– Шеэрге кирип, анавы бир адамгъа барынъыз ве онъа шойле айтынъыз: «Оджа: “Меним вакъыт-саатим якъынлашты, – дей. – Песах Байрамыны шегиртлеримнен берабер сенинъ эвинъде япаджам”», – деди Иса.
Иса оларгъа бу сёзлерни айткъанда, башлыкълардан бири Онынъ алдына кельди ве тиз чёкип: – Меним къызым шимди ольди. Амма Сен келип, онъа къолунъны тийдирсенъ, о яшайджакъ, – деди.
Иса ёлгъа чыкъаяткъанда, кимдир чапып келип, Онынъ огюнде тиз чёкти ве: – Яхшы Оджам! Эбедий аяткъа насип олмакъ ичюн не япмакъ керек? – деп сорады.
Онынъ янына синагога башлыкъларындан Яир адлы бир адам кельди. Исаны корьгенинен, Онынъ аякъларына йыкъылды да,
Иса бу сёзлерни даа айтып битирмегенде, синагога башлыгъынынъ эвинден бир адам келип: – Къызынъ ольди. Оджаны къасевет эттирме, – деди.
– Рабби! – деди Марта Исагъа. – Эгер Сен бу ерде олгъан олсанъ, меним агъам ольмез эди.
Иса онъа шойле деди: – Мен тирилюв ве аят олам. Манъа иман эткен адам ольсе де, яшайджакъ.
Буны айткъан сонъ, Марта барып, къызкъардашы Мерьемни чагъырды. – Оджа бу ерде, О сени чагъыра, – деди гизлиден Мерьемге.
Мерьем Иса тургъан ерге келип, Оны корьди де, аякълары тюбюне озюни ташлап: – Рабби! – деди. – Эгер Сен шу ерде олгъан олсанъ, Меним агъам ольмез эди!
Иса: – Ташны алып четке къоюнъыз! – деди. Олюнинъ татасы Марта Онъа: – Рабби, о къабир ичине къоюлгъанына дёрт кунь олды, энди къокъусы чыкъкъандыр, – деди.
Сизге керчектен догърусыны айтам: ойле заман келеята ве энди кельди ки, олюлер Алла Огълунынъ сесини эшитеджек, ве Онынъ сесини эшиткенлер тири оладжакълар.