33 О, Озюнен Пётрны, Якъупны ве Юханны алды. Оны буюк дерт ве гъам атеши къыйнай эди.
Сенден котек ашамамны четлештир, ураджакъ къолунъдан мен ёкъ олам.
Оны йыкъмагъа РАББИ истеди, Оны чекишмеге ёллады. Джаныны къабаат ичюн къурбаны оларакъ берсе, эвлятлары узакъ йыллар яшайджакълар, Озю исе РАББИнинъ истегини беджереджек.
Къабир ичине кирип, устюнде узун беяз урбасы олгъан бир йигитни онъ тарафта отургъаныны корьдилер ве пек шаштылар.
Йигит исе: – Къоркъманъыз! Сизлер хачкъа мыхлангъан Назаретли Исаны къыдырасыз. О тирильди, О мында ёкъ. О эвель мына бу ерге къоюлгъан эди.
Пётр, Якъуп ве онынъ къардашы Юхандан гъайры Иса Озюнинъ артындан кетмеге кимсеге разылыкъ бермеди.
Адамлар Исаны корип, Онынъ алдына къуванчлы шашкъынлыкънен чапып барып, селям бердилер.
Алты кунь кечкен сонъ, Иса Пётрны, Якъупны ве Юханны янына алып, юксек бир дагъгъа чыкъты. Анда олардан гъайры кимсе ёкъ эди. Исанынъ бутюн корюниши оларнынъ козьлери огюнде денъишти.
Иса олюм азабында олып, даа буюк кучьнен дува окъуй башлады. Ондан чыкъкъан тер ерге тамгъан къан тамчыларына ошай эди.
Ер юзюнде яшагъан куньлеринде Месих пек багъырып ве козьяш тёкип, Оны олюмден къуртармагъа кучю олгъан Аллагъа ялварды ве дува окъуды. Иса юваш ве иманлы олгъаны ичюн, Алла Онынъ дуваларыны эшите эди.