31 Лякин Пётр даа бетер къызып: – Манъа Сеннен берабер ольмеге керек олса биле, Сенден вазгечмейджем, – деди. Къалгъанлары да шойле дедилер.
Фыравун ондан: «Не ичюн озь ерлеринъе кетеджек оласынъ? Менде бир шейге мухтаджсынъмы ёкъса?» – деп сорады. О исе: «Ёкъ, лякин эписи бир мени йибер!» – деди.
Хазаэл: – Мен, къулунъ, бир копек, бойле буюк шейни насыл япа биледжегим? – деп сорады. Эль-Яса онъа джевап берип: – РАББИ манъа сенинъ Арамнынъ падишасы оладжагъынъны косьтерди, – деди.
Рухумны Сенинъ къолунъа берем. Сен мени сатын алдынъ, я РАББИ, эй, акъикъий Алла!
Бутюн халкъ: – РАББИнинъ бутюн айткъанларыны япармыз, – деп бир агъыздан джевап бердилер. Муса халкънынъ сёзлерини РАББИге айтты.
Кибир артындан – эляк, къопайлыкъ артындан – йыкъылув келир.
Ёкъсул ялварып сорай, бай исе къаба джевап къайтара.
Кибирлилик адамны ашалай, алчакъгонъюлли исе шурет къазаныр.
– Я РАББИ, мен билем ки, адамнынъ омюри къолунда дегиль, башына келеджегини денъиштирмек къолундан кельмез.
Адамнынъ юреги эр шейден алдатыджы ве пек бозукъ; оны ким анълап олур?
Менден инсанлар алдында вазгечкен адамдан исе Мен Коклердеки Бабамнынъ алдында вазгечеджем.
Олар: – Олурмыз, – деп джевап бердилер. Иса исе оларгъа: – Сиз Мен ичеджек къадеден ичеджексиз, Мен батып чыкъаджакъ терен сувларгъа батаджакъсыз.
Иса онъа: – Санъа догърусыны айтам: бугунь, шу геджеси, хораз эки кере къычырмаздан эвель, сен Менден учь кере вазгечеджексинъ, – деди.
Сонъ олар Гетсимани деген бир ерге кельдилер. Иса шегиртлерине: – Мен дува окъугъандже, сизлер мында отурынъыз, – деди.
Лякин олар бар сеслеринен къычырып, Исаны хачкъа мыхланмасыны талап эттилер. Ахыр-сонъу халкънынъ ве баш руханийлернинъ къычыргъанлары устюн чыкъты,
– Рабби, – деди онъа Пётр, – не ичюн артынъдан шимди барып оламайым? Мен Сен ичюн джанымны береджегим!