30 Иса онъа: – Санъа догърусыны айтам: бугунь, шу геджеси, хораз эки кере къычырмаздан эвель, сен Менден учь кере вазгечеджексинъ, – деди.
Акъшам тюшти, саба ачылды – бу, учюнджи кунь эди.
Акъшам тюшти, саба ачылды – бу, дёртюнджи кунь эди.
Акъшам тюшти, саба ачылды – бу, бешинджи кунь эди.
Алла ярыкъны «куньдюз», къаранлыкъны исе «гедже» деп адландырды. Акъшам тюшти, саба ачылды – бу, бир кунь сайылды.
Алла къуббени «кок» деп адландырды. Акъшам тюшти, саба ачылды – бу, экинджи кунь эди.
Иса онъа: – Санъа догърусыны айтам: шу геджеси, хораз къычырмаздан эвель, сен Менден учь кере вазгечеджексинъ, – деди.
Бунынъ ичюн эр заман азыр олунъыз. Эв саиби не вакъыт келеджегини – акъшаммы, яры геджедеми, хоразлар къычыргъандамы, я да саба эртеми – бильмейсиз.
Пётр Исагъа: – Эгер эписи ёлдан урулсалар биле, мен ёлдан урулмайджам! – деди.
Лякин Пётр даа бетер къызып: – Манъа Сеннен берабер ольмеге керек олса биле, Сенден вазгечмейджем, – деди. Къалгъанлары да шойле дедилер.
Иса онъа: – Санъа шуны айтам, Пётр: бугунь хораз къычырмаздан эвель, сен Менден учь кере вазгечеджексинъ, – деди.
Иса джевап берип: – Мен ичюн джанынъны береджексинъми? Санъа керчектен догърусыны айтам: хораз къычырмаздан эвель, сен Менден учь кере вазгечеджексинъ, – деди.
О вакъыт, къапуны къаравул эткен къыз Пётрдан: – Сен де о адамнынъ шегиртлеринден дегильсинъми? – деп сорады. – Ёкъ! – деди Пётр.
Шунынъ ичюн, эгер бир адам аякьта къатты тургъанына ишанса, о, йыкъылмакътан сакъынсын.