14 О кирген эвнинъ саибине: «Оджамыз: “Шегиртлеримнен Песах ашыны ашайджакъ одамыз къайда?” – деп сорай», – денъиз.
Иса ёлгъа чыкъаяткъанда, кимдир чапып келип, Онынъ огюнде тиз чёкти ве: – Яхшы Оджам! Эбедий аяткъа насип олмакъ ичюн не япмакъ керек? – деп сорады.
Эгер сизлерден: «Не япасыз?» – деп сорасалар, «О, Раббиге керек, О, оны тез къайтараджакъ», – деп джевап беринъ, – деди.
Иса шегиртлеринден экисини ёллап, оларгъа: – Шеэрге барынъыз, анда сизлерге бир бардакъ сув котерип кеткен адам расткеледжек. Онынъ пешинден барынъыз.
О адам сизлерге юкъары къатта, энди эр шейи азырлангъан, бир балабан оданы косьтерир. Анда биз ичюн керек шейлерни азырланъыз, – деди.
ве эв саибине шойле денъиз: «Оджа сенден: “Шегиртлеримнен Песах ашыны ашайджакъ одамыз къайда?” – деп сорай».
Буны айткъан сонъ, Марта барып, къызкъардашы Мерьемни чагъырды. – Оджа бу ерде, О сени чагъыра, – деди гизлиден Мерьемге.
Сиз Манъа «Оджа» ве «Рабби» дейсиз, эм догъру айтасыз, чюнки Мен бу олам.
Мына, Мен къапу алдында турып, такъырдатам. Ким сесимни эшитип, къапуны ачса, Мен онынъ янына кирерим, ве биз экимиз акъшамлыкъ ашыны ашармыз.