13 Иса шегиртлеринден экисини ёллап, оларгъа: – Шеэрге барынъыз, анда сизлерге бир бардакъ сув котерип кеткен адам расткеледжек. Онынъ пешинден барынъыз.
Мен де бойсунам, манъа да бойсунгъан аскерлер бар. Бирисине: «Кет», – десем, кете. Башкъасына: «Кель мында», – десем, келе. Хызметчиме: «Шуны яп», – десем, япа, – деди.
Еудийлернинъ Маясыз Пишкен Пите Байрамынынъ биринджи куню кельди. Онда адамлар Песах къозусыны къурбан чала эдилер. Шегиртлер Исагъа: – Песах ашыны ашамакъ ичюн, биз къайда барып ер азырлагъанымызны истейсинъ? – дедилер.
О кирген эвнинъ саибине: «Оджамыз: “Шегиртлеримнен Песах ашыны ашайджакъ одамыз къайда?” – деп сорай», – денъиз.
Эгер сиз буюргъанларымны беджерсенъиз, сиз Меним достларымсыз.
О вакъыт анасы хызметчилерге: – О, сизге не айтса, оны япынъыз, – деди.
Ич бир яратылгъан шей Алланынъ козьлеринден сакъланмаз, Онынъ козю огюнде эр шей ачыкъ ве чыплакътыр. Ве биз Онъа джевап береджекмиз.
ве эр тарафтан къусурсыз олды. Алла Исаны, Мелкиседекни киби, баш руханий этип къойды ве Исагъа Оны динълеген эр кеске эбедий къуртулышны багъышламагъа имкян берди.